شهادت حضرت رقیه (س) مهدی میرداماد 1401

گله‌ای نیست، گله حوصله هم می‌خواهد/من دلم تنگ شده بوسه دلم می‌خواهد/چند وقت است که شانه نزدی بر مویم/بغلم کن ولی آهسته کمی پهلویم/خورده شلاق روی بال و پرم، چیزی نیست/لگد شمر شکسته کمرم/پای چشمم گل زخم است، فدای سر تو/دخترت می‌رود از دست، فدای سر تو/مهربانم، تو چرا پاره شده لب‌هایت/چقدر خاکی و خونی است سر زیبایت/راهی تشت شدی از سر نی می‌دانم/گریه کردی وسط مجلس می می‌دانم/بی حیا جام به دست آمد و من می‌دیدم/چوب دستی به لبت می‌زد و من می‌دیدم/عمه جان بود مراقب، سر ما پایین بود/ولی آن مرد نگاهش چقدر سنگین بود

کجایی تو بدون من،نمی رفتی،آخه جایی؟/ببین رو گردنم رد طناب افتاده بابایی/کجایی تا ببینی که نمی‌تونم پاشم ازجا؟/نشستم کنج ویرونه می‌گیرم خارو از پاهام/هجوم آوردن و بی ‌تو، تو قلب من تلاطم شد/تموم خاطرات من میون شعله‌ها گم شد/کشیدن از پاهام خلخال/نمونده گردن آویزی/سرم ریخت آتیش خیمه/نمونده از موهام چیزی/کتک ازحرمله خوردم/بدم میاد ازش بی‌حد/ربابو گریه می‌انداخت/به عمه حرف بد میزد/گمونم گوشه ی ابروم/شکسته مضطرم کرده/یه شب افتادم از ناقه/با پهلوی ورم کرده

گوشه‌ی ویرانه را عرش معلی می‌کنم/یابن زهرا یا حسین/بوسه‌ای می‌گیرمو جان بر تو اهدا می‌کنم/یابن زهرا یا حسین