شهادت حضرت رقیه (س) 1400 - محمدحسین پویانفر

روضه - آیینه دار زینب و زهرا رقیه کوچکترین انسیة الحورا رقیه پشت سرش بی شک دعای پنج تن بود آدم اگر می گفت اول یا رقیه خورشید در منظومه‌ی عشق حسینی صد سال نوری راه دارد تا رقیه سنش اگر کم هم طراز انبیا بود مانند کوثر آیت العظمی رقیه جا داشت روی شانه‌ی کعبه اباالفضل جا داشت روی شانه‌ی سقا رقیه آرام تر از هر زمانی بود اصغر می خواند تا بالا سرش لالا رقیه تنها نَه سال شصت و یک تا روز محشر هر فتنه ای را می کند رسوا رقیه پا بر مغیلان می نهد اما محال است روی سر موری گذارد پا رقیه این طفل بی آزار را آزار دادند زجر بدی را دید در دنیا رقیه زینب ز پا افتاد وقتی دید در راه طفلان همه بر ناقه اند اِلّا رقیه مقتل که می خواندم شبی با خویش گفتم پیدا نمی شد کاش در صحرا رقیه وقتی که پیدا شد خمیده راه می رفت شد پیرتر از زینب کبری رقیه حتی در اوج ضعف هم چیزی نمیخواست جز دست گرم و بوسه‌ی بابا رقیه دیدار حاصل شد ولی دستی نیامد تنها سر آمد دیدنش اما رقیه... حیرت زده پرسید عمه این سر کیست؟ یاللعجب نشناخت بابا را رقیه! قلبش ندا سر داد این سر کعبه‌ی توست پروردگارت آمده اینجا رقیه خود را مرتب کرد تا در چشم بابا باشد همان دردانه‌ی زیبا رقیه از بوسه اش جان میگرفت، اینبار اما جان داد با بوسیدن لب ها رقیه شاعر :علی ذوالقدر

زمینه - این خیمـه به اون خیمـه این روضه به اون روضه کار روضه خون روضه است منم گریه السلام علی شهید کرب و بلا مرمل بالدماء قاری سر نیزه ها السلام علی کشته ی غرق به خون وقتی اومد ساربون شد مادرت روضه خون آه یما یما قتلوک عطشانا آه یما یما قتلوک عطشانا این منزل به اون منزل این صحرا به اون صحرا هی با کعب نی من رو زدن بابا السلام علی رأس جدا از بدن تشنه لب بی کفن کشته دور از وطن السلام علی شکسته گشته جبین قاری نیزه نشین که خورده ای بر زمین آه یما یما ای سر دور از پیکر این کوچه به اون کوچه این بازار به اون بازار می دادن همه با سنگ منو آزار جون بابا ببین موی سفید سرم کبودی پیکرم سوختگی معجرم جون بابا ببین پامه پر از آبله شدم تو این قافله همسفر حرمله آه بابا بابا شده این چشمام کم سو آه بابا بابا پس عمو عباسم کو این موکب به اون موکب این سایه به اون سایه زائرها می شن راهی تو مشایه السلام علیک می گم ازین فاصله راه افتاده دلم پشت سر قافله السلام علیک هی می خونم با خودم منم ازین راه دور کرب و بلایی شدم آه ارباب ارباب اگه تو کنی اراده آه زائر میشم اربعین پای پیاده

زمینه - آه من الفراق ای کعبه عراق از حال دلم میشه بگیری سراغ از حال دلم میشه بگیری سراغ دور دور دورم حسین جان از آغوش گرم ضریحت هرچی گشتم آقا ندیدم هیشکی و تو دنیا شبیهت محاله کربلا منو صدا نکنه به عهد هر ساله ما وفا نکنه منو فراق کربلا خدا نکنه آه من الحرم ای سایه سرم جز خونت جای دیگه ندارم برم جز خونت جای دیگه ندارم برم هر گوشه ای از قلبم آقا یک گوشه ای از کربلاته یه دلم تل زینبیه یه دل من پایین پاته خدا کنه بیفته باز نگام به حرم امام رضا مدد کنه بیام به حرم بدم تو بین الحرمین سلام به حرم آه من الحبیب آه الی القریب میاد از قتلگاه تو بوی سیب میاد از قتلگاه تو بوی سیب مادر تو شب های جمعه میاد با رویی که کبوده