شهادت امام حسن عسکری (ع) مهدی میرداماد 1401

بیا که آتش دل خانه از بنا سوزاند/بیا که چشم مرا سیل گریه ها سوزاند/هنوز پیرهن مشکی ات عوض نشده/‎ که داغ های پدر آمد و تو را سوزاند/تو را کنار خودش خواند و گفت می سوزم/‎ ‎ بیا که زهر مرا بی تو بی صدا سوزاند/نفس نمانده که آتش کشیده بر جگرم/جگر نمانده که با هر نفس مرا سوزاند/بگیر بر سر دامان خود سرم را باز/که ذره ذره مرا یاد کربلا سوزاند/ای تشنه لب حسین

ای گرد کاروان تو را حسن، مشتری/بر خسروان گدای تو را نیز برتری/کنیه، ابامحمّد، نام خوشت، حسن/ابن‌الرضا، ولی خدا، شهره عسکری/خاک حریم قدس تو را فیض عیسوی/عبد در تو را روش بنده‌پروری/یک آسمان ستاره زمین‌بوس آستان/صدها هزار مشتری‌ات گشته مشتری/پایت در آسمان، حرمت سر من را/از سر من رآیت بر افلاک رهبری/نام‌آوران برند به تجلیل از تو نام/پیغمبران کنند به مهرت پیمبری/با یک نسیم سامره‌ات می‌توان گرفت/فیض مسیح از دم بیمار بستری/حاشا که هر حسن، حسن عسگری بود/تو دیگر استی و دگرانند دیگری/باید پدر تو باشی و مهدی بود پسر/بر این گهر به جز تو کسی نیست گوهری/دردا که کشت معتمد سنگ ‌دل تو را/در هشتم ربیع نخست، از ستمگری

وای از غم زهر جفا/خونش خراب اون که مسمومت کرد/از درمون طبیبا محرومت کرد/تو بستری و، آروم نداری آقا/دستای گرم پسرت، آرومت کرد/خونین جگر، خون رو لبات//‎بی رمق شدی، بمیرم برات‎امام عسکری چرا بی لشکری/‎مثه علی غریبی و بی یاوری/داری آتیش می گیری یاد مادری/خونه، شده دارالعزا/وای از غم زهر جفا/عبا و عمامه تو غارت نرفت/ اهل و عیالت دیگه اسارت نرفت/نیزه و خنجر نخوردی از ظالما/سرت رو نیزه به شهر غربت نرفت/ناله میزنی، یاد کربلا/یاد حنجر، شاه سرجدا/یاد حسین تشنه لب گریه می کنی/واسه اسیریه زینب گریه می کنی/شب و روز از سوز عطش گریه می کنی/یا حسین

ای سامره‌ات قبله دل کعبه جان‌ها/ای سفره احسان تو پیوسته جهان‌ها/ای عبد خداوند و خداوند زمان‌ها/ای پایه قدر و شرفت فوق مکان‌ها/آگاه ز اسرار عیان‌ها و نهان‌ها/کوتاه به مدحِ تو و وصف تو زبان‌ها/ای روی تو در بزم ازل شاهد و مشهود/وی آمده ساجد به خدا برهمه مسجود/هم قبل? حاجاتی و هم حجت معبود/هم حمدی و هم احمد و هم حامد و محمود/غیر از تو که باشد پدر مهدی موعود/مهدی که بهار آرد در فصل خزان‌ها/بوی خوش جنت ز غبار قدم توست/عیسای مسیح آن‌چه که دارد ز دم توست/حاتم که کریم است، گدای درم توست/تو دست خدا هستی و هستی کرم توست/تنها نه فقط سامر? دل حرم توست/هر جا نگرم از تو عیان است نشان‌ها/تو در گران‌مایه ده بحر کمالی/تو مهر فروزان سماوات جلالی/تو عبد، ولی عبد خداوند جمالی/احمد رخ و حیدر ید و صدیقه خصالی/دوم حسن از حسن خدای متعالی/ای شاهد حسن ازلت چشم زمان‌ها/ای خلق سماوات و زمین خاک در تو/ای چار علی آمده جد و پدر تو/ای منتقم آل محمد پسر تو/پیوسته سلام از طرف دادگر تو/بر مهدی و بر نرجس نیکو سیر تو/مهدی که بود در کف او خط امان‌ها

داره دل شکسته‌ام/هوای کوی سامرا/ایشالله که به این زودی/میام به سوی سامرا/تموم عالم می‌دونن/حرم تو بهشتمه/به لطف حی متعال/عشق تو سرنوشتمه/یا اباالمهدی، عزیز آل مصطفی/یا اباالمهدی، ما رو بِبر به کربلا/مکتب تو، مکتب ما/مذهب تو، مذهب ما/دعا برای ظهور/مهدی تو بر لب ما/ضریح شیش ‌گوشه تو/داره شمیم کربلا/می‌وزه توی حرمت/عطر و نسیم کربلا/ای گل زهرا برای ما سینه زنا/کن دعا تا که بشیم شبیه لاله‌ها/کربلایی و زائر شاه سر جدا/یا اباالمهدی، عزیز آل مصطفی/یا اباالمهدی، ما رو ببر به کربلا