ولادت امام حسن عسکری (ع) 98 - علی مهدوی نژاد

مدح - آنقدر آمدند و گرفتارتان شدند خاک شما شدند و هوادارتان شدند زیباترین اهالی دنیای عشق هم یوسف شدند و گرمی بازارتان شدند لطف شماست این که تمامی انبیا بالاتفاق سائل دربارتان شدند آن ها که پای منت چشم کریمتان بی سر شدند تازه بدهکارتان شدند این بالهایی که زیر بت عشق سوختند خاک تبرک در و دیوارتان شدند نفرین به آنکه مهر تو را سرسری گرفت یا آن که حاجت از حرم دیگری گرفت ای جلوه ی خدایی بی انتها حسن خورشید روشن سحر سامرا حسن بی تو عبودیت به خدا بت پرستی است نور خدا مکمل توحید ما حسن امشب عروج زخمی بال مرا ببر تا سامرا ، مدینه ، نجف ، کربلا ؛ حسن در بین خانواده ی زهرای مرضیه باید شوند تمام علی زاده ها ؛ حسن زنجیره ی محبت زهراست دین من با یک حسین و چار علی و دو تا حسن سوگند میخوریم خدا لشکری نداشت روی زمین اگر حسن عسکری نداشت آن که مرا فقیر حرم میکند تویی یک التماس پشت درم میکند تویی آن که در این زمانه ی بی اعتبارها با یک سلام معتبرم میکند تویی آن که برای پر زدن سامرایی ام هر شب دعا برای پرم میکند تویی آن که مرا برای خودش خانه ی خودش با یک نگاه ، در به درم میکند تویی آن که تو را همیشه صدا میکند منم آن که مرا همیشه کرم میکند تویی شکرخدا گدای امام حسن شدم خاکی ترین کبوتر باغ حسن شدم تو کیستی که سائل تو جبرئیل شد دسته فرشته پای ضریحت دخیل شد تو کیستی که جدّ نجیب پیمبرت مهر تو را به سینه گرفت و خلیل شد تو کیستی که حضرت موسی عصا به دست ذکر تو را گرفت اگر مرد نیل شد اصلی که پا گرفت بدون تو فرع فرع فرعی که پا گرفت کنارت اصیل شد تنها خدا به خانه ی تو آفتاب داد بعدا تمام زندگی ات نذر ایل شد امشب دعا کنید ظهوری کند مرا تا این که میهمان حضوری کند مرا امشب دعا کنید بیاید نگار ما آیات روشنایی شب های تار ما امشب دعا کنید بیاید در این خزان فصل گلاب فاطمه فصل بهار ما امشب دعا کنید بیاید گل خدا تا این که این بهار بیاید به کار ما امشب دعا کنید بیاید ز راه دور مرکب سوار آل علی تک سوار ما آن که اگر نبود دلم فاطمی نبود حتی نبود سجده ی سجاده یار ما

سرود - رحمت حق می باره شب دله و دلداره تو دل زمستون اما بهاره که گل میاره می باره چشامون پر زده دلامون خونه آقامون تا سحر می مونه فاطمی ثمره بر علی جگره مولد پدره صاحب الزمونه نور دیده زهرایی دلبر همه دلهایی زیر دین تو مهتابه آفتاب ثامرایی یابن فاطمه یا مولا ...