ولادت امام حسن عسکری (ع)، مهدی مختاری

دلِ تنگم آواره میشه بدون حسین /توی رؤیاش پَر زده تا آسمون حسین /شبِ جمعه که میشه دلم میره حرم /می شینه دل پایین پای جوون حسین /بازم ارباب، سرم هوای کربلا رو داره /دلم شوق، نظر به گنبد طلا تو داره /خاکِ پای زائرای کربلا رو چِشَم /یه عمریه حسرت زیارتو می کشم /شب و روزم دعای قنوت من یا حسین /الهی باز مسافر شیش گوشه بشم توی دنیا، بهشت بین الحرمینو عشقه /میخونه دل، تو اربابا فقط حسینو عشقه /

هر دلی بی قراره یاره/شهر من شهر انتظاره/زود خبر بدید، میرسه ماه دلبری/عاشقا میان، به تماشای عسکری/آسمونم غرق شوره، نغمه های خوش عهدیه/روی لبه هر فرشته، ذکر یا اباالمهدیه/هر دلی بی قراره یاره/شهر من شهر انتظاره/آسمونیه، نفسش عطر جنته/دم به دم میگم، قدمش خیر و برکته/دوباره باز بوی سیبُ، عطر یاسمن میرسه/بگوشم از هر کهکشون، ذکر یا حسن میرسه/پا روی چشم من میذاره، شهر من شهر انتظاره/هر دلی بی قراره یاره/شهر من شهر انتظاره/

حور و ملک باهم به استقبال می‌آیند/هریک به شوق چیدن آمال می‌آیند/مردم برای دیدنت خوشحال می‌آیند/اهل نجوم اینجا به استهلال می‌آیند/روی تو همچون ماه نه، خورشید تابان است/ذکر لبان اهل جُرجان «یا حسن جان» است/دلداده‌ی خیر کثیرت خیل عابرها/روشن شد از نور نگاهت چشم زائرها/نذر قدومت دیده‌ی «نَضْرِبنِ ‌جابرها» /آن روز میماند همیشه بین خاطرها/این سرزمین از خاک پای تو گلستان است /ذکر لبان اهل جرجان «یا حسن جان» است/از آیه‌های نور تزیین میشود این شهر/با یازده خورشید آذین میشود این شهر /در دفتر دل برگ زرین میشود این شهر/رنگ خدا داری و رنگین میشود این شهر/این شهر مثل مشهد و قم، قطب ایران است/ذکر لبان اهل جرجان «یا حسن جان» است/آوای لبهایت غزلخوان کرده دنیا را/دیدار ساحل مست کرده موج دریا را/عِطر تو با خود میکِشد هرجا زلیخا را/عشق تو آورده‌ست اینجا میبدی‌ها را /سائل همیشه در پی دیدار سلطان است/ذکر لبان اهل جرجان «یا حسن جان» است/وقتی زمین طی میشد از اعجاز عیسایی /لبریز میشد آسمان از بانگ زهرایی/این دشت سرسبز است از عطر مسیحایی/در شهر دارالمومنین شد عشق، دارایی/عشق تو در دلها نشان از نور ایمان است/ذکر لبان اهل جرجان «یا حسن جان» است/شاعر: محمد زوار