شهادت حضرت فاطمه (س) شب دوم فاطمیه اول 1400 - سعید حدادیان

روضه - نکنه کسی ببینه، آسمون از پا نشسته نکنه کسی ببینه، کمرِ کوهی شکسته نکنه کسی ببینه، گُلِ آسمون کبوده یه فرشته‌ی بهشتی، میون آتیش و دوده غصه نخور مولای من، دنیا دو روزه عاشق باید تو آتیشِ، عشقش بسوزه کسی باورش نمیشه، که جوابمو نمیدی توی خونه با تو بودن، توی کوچه‌ها چی دیدی؟ کسی باورش نمیشه، که منو تنها بزاری واسه‌ی بردن اسمم، حتی یک نفس نداری من کهکشون‌ها رو به پیشِ پات میریزم یکباره دیگه، چشماتو وا کن عزیزم بخدا اهلِ جهنم قدرِ عشقو نمیدونن کسی باورش نمیشه که بهشت و می‌سوزونن نکنه آتیش بگیره، آشیونه‌ی کبوتر نکنه بچه بمیره، نکنه بسوزه مادر ای مهربون، یارِ علی، جُرمت چی بوده جانِ علی تنهام نزاری خیلی زوده ای مهربون یارِ علی، جرمت چی بوده جان علی تنهام نزاری خیلی زوده هرگز از یادم نمیره، اون غروب سرخِ پاییز میشد از خونِ دلِ من، حاصل چشمِ تو لبریز

روضه - وقت رفتن با نگاهت همه رو به من سپردی تو فقط از همه دنیا با خودت دلم رو بردی ای هم نوا ای هم نفس دردت به جونم بی تو نمیخوام یک نفس زنده بمونم ...