شهادت حضرت فاطمه (س) شب چهارم فاطمیه اول 95 - سعید حدادیان

روضه - درین غروب ارغوانی رسد ندای آسمانی پر از هوای گریه هستم رسیده وقت نوحه خوانی رسیده وقت دل بریدن به اوج آسمان رسیدن اگر چه بال من شکسته رسیده موسم پریدن زینب ببین در اول جوانی بهار من شده خزانی به جای من تو مادری کن فقط تویی که می توانی زینب دوباره سر به سینه بگذار بیا برای آخرین بار زنم به گیسوی تو شانه که می روم خدانگهدار مادر سخن مگو در آتش تب تو را قسم به جان زینب مگو کلامی از جدایی که جان من رسیده بر لب مادر بگو میان در و دیوار چه کرده با تن تو مسمار تو را به جان حسنینت به من مگو خدانگهدار زینب مپرس از شکسته پهلو مپرس از کبودی رو مپرس از شرار آتش مپرس آن برادرت کو زینب به کوچه گوشواره افتاد به خانه ام شراره افتاد چه سخت شد نفس کشیدن از آسمان ستاره افتاد ...

روضه - من مرغ عشق حیدرم افتاده ام کنج قفس خونین شده بال و پرم بالا نمی آیند نفس پهلو شکسته،در خون نشسته خیزم به یاری علی اسما بریز آب روان بر روی گلبرگ گلم یاسم شده چون ارغوان وای از دلم وای از دلم بود و نبودم یاس کبودم واغربتا واغربتا

روضه

روضه - می رود ای دل منزل به منزل از دل صحرا کاروان ای دل کاروان آرام قدری آهسته ناقه زینب افتاده در گل سالار زینب سالار زینب یابن الزهرا