شهادت امام علی النقی (ع) سید رضا نریمانی، سال 1401

هـزار شکـر که بردیـم نـام هـادی را/ هـزار شکـر که داریـم امام هـادی را/سـلام مــا بـرسـانـیـد ای کـبــوتـرهــا/ که بـشـنـویم عـلـیک الـسلام هادی را/چـقدر جلوه به جبـریل می‌رسد وقـتی/خـطاب می‌کـنـد آقـا، غـلام هـادی را/بیا رویم که جـز سامـرا پـناهی نیست/نیاز نیست به فطرس، بیا که راهی نیست/بر آستان تو مـژگان ما که عادت کرد/به خاک بوسی ما، آسمان حسادت کرد/کسی که روضه برایت گرفت، بالا رفت/ کسی که رفت به این روضه‌ها، عبادت کرد/همین‌که زائرت از جامعه زیارت خواند/سبوی خویش پر از چشمه‌ی سعادت کرد/بـرای عـمـه‌ی سـادات در قـفـس رفـتـی/و شیر عرض اردت به این سیادت کرد/پـسر فـراق پـدر را، چگـونه چاره کند/روا بود که گـریـبـان، امـام پـاره کـنـد/تو را ز خـانـه‌ی خـود، با عـذاب آوردند/تو را به گـوشـه‌ای اما، خـراب آوردند/به روی خاک نشستی و شام را دیدی/که عـمـه‌های تو را، با طـنـاب آوردند/یـتـیـم‌هـای گـرسـنـه به بند زنجـیـر و/رسـیـد وقـت طـعـام و کـبـاب آوردنـد/ز خانه‌ها همه بوی طعام می آمد/ولی به جان تو بابا، گرسنه خوابیدم/من از امام زمان، شرم دارم از این خط/که پیـش چـشم شما هم شـراب آوردند/شراب بود، ولی بر سـرت سنان نزدند/به زخم‌های لبت، چوب خیزران نزدند

بال کسی به اوج هوایت نمی رسد/حتی ملک به گرد دعایت نمی رسد /دسـتان آسمان به بلنـدای آسمان/بر خاک ریشه های عبایت نمی رسد/ آقا بدون نور تو حتی فرشته هم/گمراه می شود ؛ به هـدایت نمی رسد/ تو چهارمین علی سریر ولایتی/درک زمین به فهم ولایت نمی رسد /فخر گدایی سر کویت همین بس است/صد پادشاه هم به گدایت نمی رسد/ ما را غلام حضرت هادی نوشته اند/دیوانگان غیر ارادی نوشته اند/ وقتی قرار شد که کمی سروری کنم/باید همیشه پای شما نوکری کنم /روی زمین که رد و نشان از شما کم است/باید نظر به نقطه ی بالاتری کنم /وقتی قرار شد به تو نزدیک تر شوم/باید که التماس به چشم تری کنم /بار رسالت غم تو روی دوش من/پس می توان به عشق تو پیغمبری کنم/ با این گدایی سر کوی تو بی گمان/باید به کل عالمیان سروری کنم/ چون دل میان زلف کسی ساده گم شدم/شکر خدا اسیر امام دهم شدم/ما را غلام حضرت هادی نوشته اند/دیوانگان غیر ارادی نوشته اند

کبوترم کبوتر خسته ی یک گنبد نوساز آقاجون/یه زائرم با ذکر تو سفرم میشه آغاز آقاجون/یه عاشقم یه عاشقی که رونده شده از همه جا/یه قاصدک که شده امشب محرم صحن سامرا/ای ساکن سامرا اَنا الدخیل یا حضرت ابن الرضا/تو شاهی و منم گدا اَنا الدخیل یا حضرت ابن الرضا/من ریگ صحرا تو شاه و مولا/منم سراب و تو مث دریا/منم غباره پشت قدم هات/عبد توام ای عزیز زهرا/ مولا امام هادی/باز میرسه بوی شبای صفرو شبای روضه و عزا/دلم گرفت میخوام بخونم باز براتون روضه ی مجلس شراب/سرش به زیر میون یک مشت حرومزاده ی پست/آقا ببخش قلم شاعردوباره باز بغضش شکست/تو اون وضعیت حجاب تو چی کشیدی میون مجلس شراب/ای ناموس ابوتراب تو چی کشیدی میون مجلس شراب/پیش نگاهت سر برادر/سوخته بمیرم چادر و معجر/خنده ی شوم مرد یهودی/الله اکبر الله اکبر/دخت ابوترابم واویلا/تو مجلس شرابم واویلا

ناصح و نجیبی/بر دلم حبیبی/دهمین امامم/هادی غریبی/از هر اسم اعظم تو توشه داری/تو قلب هرعاشق یک گوشه داری/تو مثل شیش‌گوشه شیش گوشه داری/ آقام آقام آقام یاحضرت نقی/عَلَمُ الرَضیعی ، زاهِدُالتقی‌ای/عَلَمُ الهدایی ، حضرت نقی‌ای/ تو نورٌ فی قلوب المؤمنینی/محبوب دلهای اهل یقینی/هرکی دوست داره باهاش همنشینی/ آقام آقام آقام یاحضرت نقی/شهره مرتضایی/طیب خدایی/نوه‌ی بزرگ/حضرت رضایی/حریمت زینت هفت آسمونه/مثل گوهرشاد جدت میمونه/زائر دائمی صاحب زمونه/ آقام آقام آقام یاحضرت نقی/ راوی حنینی/قطب عالمینی/گریه‌کن برای/ماتم حسینی/هر شب جمعه که کرب و بلایی/همراه مادرت غرق نوایی/آقا کن در حق ماهم دعایی/ آقام آقام آقام یاحضرت نقی