ولادت امام علی (ع)، محمدرضا بذری

بر بهترین خلق خلاق خالق روی زمین/بر نقش نقاش نقش آفرین، صدها آفرین/فتبارک اللهُ اَحسنُ الخالقین/مولا مولا مولا حضرت حیدر علی/مولا مولا مولا ساقی کوثر علی/مولا مولا مولا تک سوار و صاحب شمشیر دوسر علی/مولا مولا مولا، علی علی.../شاه لا فتی، شأن انما، شهد هل اتی/معنیه سخا، شیر غزوه‌ها/اومده دنیا بابای کربلا/ای نقطه‌ی باء بسم الله الرحمن الرحیم/ای معنی آیه به آیه‌ی قرآن کریم/تویی از اول تا آخر، راه مستقیم/اِهدِنَا الصِراط، نور کائنات، سِرِ ممکنات/مبدأ حیات، مقصد ممات/سجده بردن به نامت، از واجبات/مولا مولا مولا عروة الوثقی علی/مولا مولا مولا لافتی الا علی/مولا مولا مولا مظهر العجائبی تو، یا مرتضی علی/مولا مولا مولا علی علی/ای روشنی بخش شب، ای خورشید صبح سپید/ای هم‌صدای خدا، هم کلام قرآن مجید/مَن احَبَکَ یا مولا، فَهُوَ سَعید/ای خدا خصال، ای نبی جلال، نفس ذوالجلال/حی لایموت، نور لایزال/تو خداوند عشقی، ای بی مثال/مولا مولا مولا فارِس الهَیجا علی/مولا مولا مولا غالب الاعدا علی/مولا مولا مولا صاحب قشنگ‌تریم ایوونِ طلا علی/مولا مولا مولا علی علیشور/?

سلطانا علی هو مولانا علی/جان جان جان جانانا علی/وللهِ قسم، باللهِ قسم/راز یجعل لکم فرقانا علی/صدها سال شب و روزه بودن جای خود/حتی یک نفس بی علی، بی قیمته/خاک زیر نعلین مولا، جای خود/گرد راه قنبرش بودن، عزته/قرآن ناطق، کَنز حقایق/وعده‌ی صادق، یا حیدر/فخر خلائق، معشوق خالق/جمع سلائق یا حیدر/یا حیدر یا مرتضی.../در صدر علی، امیر بدر علی/مهر نامه‌ی شبای قدر علی/والله قسم، بالله علی/غیر قابل بیانه، قدر علی/میثم و مقداد و مالک جای خود/از امرش خورشیدم فرمان می‌بره/عمار و ابوذر و سلمان جای خود/حتی کعبه هم سینه‌چاک حیدره/میزان الامان، قایت الآمال/محول الحال، یا حیدر/آیه‌ی اجمال، احسن الاقبالدر اوج اقبال، یا حیدر//صدیق علی، خدا تصدیق علی/چون مصداق آیه‌ی تبلیغ علی/والله قسم، بالله قسم/مرز دوزخ و بهشته تیغ علی/بالا رفتن ذولفقارش، جای خود/ابروش زیر و رو می‌کنه یک لشکرو/زور و بازوی یداللهی جای خود/انگشتش تموم کرده کار، خیبرو/مُولی المَوالی، حق تعالی/قرآن خالی، یا حیدر/والا و والی، اعلی و عالی/قُطب مَعالی، یا حیدر

چنان تیری که از بیشه، خرامان می‌زند بیرون/علی از قلب بیت الله، خندان می‌زند بیرون/علی مرز میان کفر و ایمان است با مهرش/یقیناً از میان کفر، ایمان می‌زند بیرون/کسی که حب حیدر دارد، از آتش نمی‌ترسد/که جای شعله از هیزم، گلستان می‌زند بیرون/یقین دارم که اسماعیل، ذکر یا علی می‌گفت/که زمزم از لب خشک بیابان، می‌زند بیرون/زمان خواندن مدحش، میان جمع دقت کن/پس از نام علی از هر دهان، جان می‌زند بیرون/کسی که با علی آغاز کرده کار و بارش را/سراسر برکت از روزیه دکان می‌زند بیرون/کسی که اهل تفصیر است می‌داند بدون شک/فقط مدح علی از بطن قرآن، میزند بیرون/اشارت می‌کند خورشید هم با شوق از مغرب/به عشق ماه رویش از گریبان می‌زند بیرون/رَصَد می‌کرد میدان را علی، قبل از رجزخوانی/از این آرامشِ در جنگ، طوفان می‌زند بیرون/چنان در قلب لشکر می‌زند انگار از دل دریا/به سمت ساحل امواج خروشان، می‌زند بیرون/علی از میمنه، بر قلب دشمن می‌شود داخل/علی از میسره با تیغ بران، می‌زند بیرون/خمار آلوده می‌بوسد، چنان هر گوشه را انگار/شراب کهنه از دیوار ایوان می‌زند بیرون/به دامان نجف دست توسل می‌زند عالم/همیشه سائل از دربار سلطان می‌زند بیرون/

از عرش اومدی پایین، ببین، عرشم داره دنبالت میاد/پاتو که می‌زاری رو زمین، آدم، داره دنبالت میاد/قرآن می‌خونی قبل از مبعث خاتم داره دنبالت میاد/ای علت ایجاد عالم، آدم داره دنبالت میاد/تو کعبه‌ی سیاری عجب، کعبم داره دنبالت میاد/ای استاد جبرئیل، رمز رد شدن از نیل/ذکر امداد خلیل، مولا مولا مولا/ای ساقی سلسبیل، هستی عبد بی بدیل/محو عدل تو خلیل، مولا مولا مولا/تو ناخدای کشتی نوحی/وجه الله به جسم کعبه روحی/به به به عجب شکوهی/ای جانا علی علی مولانا.../مولانا علی علی علی علی.../تا عرش می‌بری بالا مارو، قطعا ماها دنبالت میایم/اصلاً اومدی پایین، وقت، رفتن ماها دنبالت میایم/شیعت بنده‌ی حقه، چشمت روشن ماها دنبالت میایم/ای نور اهورایی صبر کن، لطفاً، ماها دنبالت میایم/تو جمع سلایقی، تو کنز الحقایقی/تو قرآن ناطقی مولا مولا مولا/ای معنای عاشقی، تو معشوق خالقی/تو فخرالخلائقی، مولا مولا مولا/

می‌گذرد روز و شب، زندگی‌ام با علی/بنده‌ی یا هو شدم، بنده‌ی مولا علی/عرش خدا کرده است ، شهر نجف را علی/فاضل و افضل علی ، عالی و اعلی علی/جانِ علی فاطمه، هستیِ زهرا علی/یا علی و یا علی.../ای دل اگر عاشقی، در پی دلدار باش/پشت در خانه‌ی، حیدر کرار باش/جان بده پای علی، میثم تمار باش/خسته نشو در بزن، عاشق این کار باش/دل بکن و دل ببر، از همه الا علی/یاعلی و یا علی.../دست گدا خالی و، دست کریمان طلاست/بر سر خوان علی، روزی مهمان طلاست/در نجف مرتضی، قطره‌ی باران طلاست/شکر خدا بر سرم، سایه‌ی ایوان طلاست//عزت امروز علی، عزت فردا علی/چشم علی روشن است، تا قمرش فاطمه است/شکر خدا می‌کند، دور و برش فاطمه است/پشت نکرده به جنگ، پشت سرش فاطمه است/کِی به زمین می‌خورد، تا سپرش فاطمه است//فاطمه وقتی که رفت، شد تک و تنها علی/یاد ایام نشستن سر یک سفره به خیر/خانه‌ای بود پر از مهر و وفای من و او/ما از این زندگیه ساده، چه راضی بودیم/و رضا بود خدا هم، به رضای من و او/مصنوی بود ولی هم‌سخن خوبی بود/جریان داشت در این خانه صدای من و او/هدف اصلیه دشمن، من و زهرا بودیم/اما کشته شد آن روز محسنم به جای من و او/خرمای نخلستان من، خرمای ختمت شدهمسایگان خوردند و خندیدند و رفتند//با من حساب داشت عدو، از غدیر خم/از من تو را گرفت و دگر بی حساب شد/?