ولادت امام حسین (ع) ۱۴۰۰ - سعید و محمدحسین حدادیان

مدح - عاشق شدیم و خون جگری خواستیم ما در جاده تو در به دری خواستیم ما بى دردسر وصال گوارا نمی‌شود در راه وصل دردسرى خواستیم ما سنگ ملامت از همه خوردیم سالها در کوچه‌ات اگر گذرى خواستیم ما از دربِ در شدن به‌خدا خسته نیستیم آوارگى بیشتری خواستیم ما گویا خود تو هم نظرى داشتی به ما وقتی که که گوشه نظرى خواستیم ما در خانه راه دادى و بالا نشانده‌ای ور نه گلیم پشت درى خواستیم ما حالا شبیه فطرس پرسوخته همه زانو زدیم و بال و پرى خواستیم ما بالیم و در هوای تو پر در می‌اوریم امشب ز کربلاى تو سر در می‌اوریم یادش بخیر گوشه ایوان حسین جان یادش بخیر نم نم باران پایین پا درست زمین‌گیر تو شدیم یادش بخیر دیده گریان یادش بخیر روضه طوفان یک پیرمرد رو به حرم گریه‌اش گرفت یاد مدینه گفت حسن جان، حسین جان ما در همان زیارت اول عوض شدیم یادش بخیر توبه و غفران سفر اولم یادم اومدُ کربلا بارون میزدُ کربلا بارون کربلا، مادرت میشه مهمون کربلا شب جمعه روضه خونه کربلا، بارون کربلا سر پیراهنت پیرم کردن از زندگی یادش بخیر کودکی ام بین دسته‌ها پرچم به دوش بین خیابان، حسین جان یادش بخیر پشت در تکیه محل دعواى کودکانه طفلان، حسین جان یادش بخیر نوحه ترکى روضه ها با لحن آذرى سنه قربان، حسین جان ما در همین حسینیه ها قد کشیده‌ایم با چشم خویش معجزه بسیار دیده‌ایم بر تو رسول با دل بی تاب گریه کرد تکبیر هفتمین تو محراب گریه کرد روزِ تولد تو کفن ها گریستند روز نخستِ آمدنت آب گریه کرد آنقدر از لبت اناالعطشان شنیده شد تشنه گریست بهر تو سیراب گریه کرد مقتل نوشته است غروب دهم که شد بر غربت تو مرکب اصحاب گریه کرد بر حال جسم بى کفنت روى خاکها خورشید سینه میزد و مهتاب گریه کرد مقتل نوشته است که در مجلس شراب خیلی سر بریده ارباب گریه کرد قربان آن سه ساله که کنج خرابه ها وقتی پرید، نیمه شب از خواب، گریه می کند من از تاریکیِ شب های این ویرانه می‌ترسم ماهم براى غربت تو گریه می‌کنیم گوشه کنار هیات تو گریه می‌کنیم من برای تولدت ارباب، دوست دارم که پیراهن بخرم نه نه تو هنوز هم بی کفن هستی باید امروز یک کفن بخرم

سرود - عشق اومده عاشق ها کجایید آی اونا که مست کربلایید دست گلای زهرا رسیدن گداها بیایید اومده ارباب و برادر اربابم قمر ارباب و گل پسر اربابم نوکر اربابم دیوونه ی اولادش این شبا میگردم دور سر اربابم میمیرم برا امام حسین جوونیم فدا امام حسین جانم من و یک کلام امام حسین که تو رو میخوام امام حسین جانم وقت سروره بنی هاشمه عیدی میده به همه فاطمه زمزمه ی دریاها ابالفضل پشت و پناه مولا ابالفضل آی اونی که درد و غصه داری بگو یا ابالفضل به خدا که خیلی نمک داره این دستا دست مارو خالی نمیذاره این دستا دستای عباسه روی سر نوکرها مارو دست هیچکس نمیسپاره این دستا پسر امیر عالمین قمر آقام امام عباس اومدی شدی آقای من یه نگات بسه برای من عباس وقت سروره بنی هاشمه عیدی میده به همه فاطمه اونکه صفا بخشه اهل دینه صحیفه ی زین العابدینه هرکی سعادت میخواد به پای دعاهات میشینه به دعات مدیونم تو این مسیر افتادیم ما از اون روز که تو بند توییم آزادیم تو و عمه زینب به پای دین ایستادین میشه گفت اصلاً ما مسلمون سجادیم فدای راز و نیاز تو امید منه نماز تو آقا دل من شده اسیر تو گدای سر مسیر تو آقا وقت سروره بنی هاشمه عیدی میده به همه فاطمه

سرود - ای محول الاحوالم امشب چقدر خوشحالم خوشحال از اینکه با تو تحویل میشه هر سالم یا مقلب القلوب ای خورشید بی غروب یا سفینه النجات یا مبدل السیئات بالحسنات لبخند به لبهای علی و زهراست لبخند شکوفه بهاری زیباست گلها همه با آمدنت میگویند سالی که نکوست از بهارش پیداست حسین حسین آقا باز درای رحمت وا شد باز صحبت اعطینا شد زهرا دوباره مادر شد حیدر دوباره بابا شد ای مُهر نماز من ای راز و نیاز من از دل میزنم صدات یا مبدل السیئات بالحسنات با هر نفسی که میکشم در هرگاه از مولد خویش تا دم قربانگاه با هر ضربان قلب خود میگویم القلب لدیک یا ابا عبد الله حسین حسین آقا این دل بدون دلبر نیست دریا بدون گوهر نیست تو کل جهان از عباس والله حسینی تر نیست ای ساقی کربلا عبد صالح خدا تشنه لبت فرات یا مبد السیئات بالحسنات ای مدح فضائل تو مافوق بیان در هر رگ من خون تو داره جریان ماه اند اگر چه همه هاشمیان تو ماه بنی هاشمیانی ز میان آقام آقام آقام ابالفضل

مناجات و روضه - یه نفر هست که همیشه همه جا یاد منه دستمو می گیره و رومو زمین نمی زنه یه نفر هست که حسابش از همه دنیا سواست سر نی تشت طلا هر جا باشه به یاد ماست یه نفر هست که به حرف دل من گوش می کنه آتیش گناهامو همیشه خاموش میکنه یه نفر هست که تموم قصه مو خوب می دونه همه غصه هامو از یه قطره اشکم می خونه یه نفر هست که یه شب سر روی شونه ش می ذارم توی آغوش ضریحش مثل ابرا می بارم یه نفر هست که گره از کار من وا می کنه این دل گم شده رو دوباره پیدا می کنه یه نفر هست که منو ازینجا بالا می بره با نگاه روشنش تا عرش اعلا می بره ونی که قنداقه شو تا آسمونا می برن همه اهل آسمون درد و بلاشو میخرن ...