ولادت سرداران کربلا 98 - رمضانی

مدح - گرچه سرگرم کسب و کارش بود نان‌خور رزق کار و بارش بود او که با عالم خودش می‌ساخت روز و شب با غم خودش می‌ساخت آری این مرد، ارمنی بود و داستانش شنیدنی بود و سر او گرم کارگاهش بود گرچه او معتقد به راهش بود سال‌ها هرچه او به دست آورد خرج بیماری عزیزش کرد سر شب تا به خانه برمی‌گشت دردهایش شبانه برمی‌گشت غرق اندوه همسرش بود و پسرش بین بسترش بود و چشم را رود نیل می‌بیند پسرش را علیل می‌بیند نه دگر ناز می‌کند این گل نه زبان باز می‌کند این گل پسرش نه توان گفتن داشت پسرش آرزوی رفتن داشت به امّیدش چه روز و شب‌ها رفت هرطرف بر در مطب‌ها رفت به مریضش فقط حواسش بود خواهشش بود، التماسش بود ولی افسوس، غم عذابش کرد رفت بر هر دری، جوابش کرد ناگهان بغض سال‌ها وا شد چشم‌هایش هجوم دریا شد هق‌هق بی‌امان امانش برد عاقبت دردها توانش برد مدّ چشمش به آسمان می‌خورد شانه‌هایش فقط تکان می‌خورد کاش با هیچ‌کس چنین نشود مردی این‌قدر شرمگین نشود چه جوابی به همسرش بدهد؟ چه امّیدی به دخترش بدهد؟ گفت با زخم این جگر چه کنم گفت با خود که بی پسر چه کنم خویش را کنج خانه‌اش حس کرد دستی آن‌جا به شانه‌اش حس کرد یک‌نفر گفت غم اگر سخت است گرچه بیماری پسر سخت است غم اگر سخت‌تر ز الماس است کار عالم به دست عبّاس است هرکه از درد بود جان به لبش دست خالی نرفته از مطبش گفت با او که کو کجا برویم؟ گفت باید به کربلا برویم نام او جان تازه‌اش بخشید تازه‌جان بر جنازه‌اش بخشید ...

سرود - شیرین تر از هر سخنه جانم یا علی ذکر گره وا شدنه جانم یا علی صدا اذان مأذنه جانم یا علی ضربان قلبم می زنه جانم یا علی سایه سری رو عشقه بال و پری رو عشقه همین که تا نجف منو هی می بری رو عشقه هستم از هستته دل به تو بستم عمریه به عشقت خیلی وابسته م کنج ایوون طلات جنت الاعلاست انگورای ضریح می کنه مستم عشق فقط یک کلام علی علیه السلام شمس جمال مصطفی جانم یا علی نوشته رو عرش خدا جانم یا علی زینت بده مجلسو با جانم یا علی دیوونه کنندهست این نوا جانم یا علی شهر نبی رو بابی زلالی مثل آبی گنجینه فضایل و زندگی اربابی بچه هام فدای همه اولادت این خرابات دل شده آبادت عالمو آدمن فدای نامت یا علی گفتم و شدم آزادت عشق فقط یک کلام علی علیه السلام

سرود - عاشق نشده بی خبره بیچاره دلش دربه دره اون که نمی دونه یه نگات دل می بره از گل تو گل من از روز ازل دل من دیوونه نگاته دنیای منه حرمت اونجا که بهشت منه خونه عاشقاته تو هر طپش قلب منی حب الحسین اجننی تو دلبر شیرین سخنی از جنس علیو حسنی ای صاحب کشتی نجات عشق منی خیلی مهربونی آقا تو خودت می دونی آقا که برا تو هلاکم جون آدمی به فدات می میرم برا یه نگات نوکر سینه چاکم تو بند دل پنج تنی حب الحسین اجننی من عاشق رسوای تو ام من خاک کف پای توام مجنون شدم و تا به ابد شیدای تو ام با دعای مادرتون وقتی بوده نوکرتون اصل و نسبم آقا مزد نوکراتو بده اذن کربلاتو بده باز بطلبم آقا تو مالک این جان و تنی حب الحسین اجننی

سرود - شده دلت بگیره تا که به یه جا خیره بشی تو جا نماز به تربت کرببلا خیره بشی چند دقیقه به عکسای کرب و بلا خیره بشی رسوایی یعنی توی نوکرا منم که بی لیاقتم بازم شبیه هر دفعه آقا نکرده دعوتم چند سالِ که تو نوبتم اما نمیشه قسمتم تلخِ عجب حکایتم تو حسرت زیارتم رفیق قسمت ما که نیست بازم واسه ما جا که نیست حرم ، خوبا رو راه میدن حرم، جای بدا که نیست حسین آقام آقام آقام، حسین آقام آقام آقام دم غروب شده بخوای با خاطرات گریه کنی یه گوشه ای بشینی تو تنهایی هات گریه کنی یا یکی از کربُبلا بگه برات گریه کنی دلتنگی یعنی یک سکوت سخت بغض تلخ بی صدا یعنی به روت نیاری که هنوز نرفتی کربلا یعنی نشد تو زائرا این دفعه هم حساب بشی باید که آبروت بره پیش همه خراب بشی رفیق همینِ روزگار نشد بیام حتی یه بار اگه طلبیدن تو رو برام تربتشُ بیار حسین آقام آقام آقام، حسین آقام آقام آقام

مدح - هر کس به ره حسین بشتافته است آقایی عالمین را یافته است در خلق حسین بن علی بی همتاست این تافته را خدا جدا بافته است ...