شهادت امام حسین (ع) مهدی سلحشور ۱۳۹۸

منظر دل‌های ماست کرب و بلای حسین/مرغ دل ما زند پر به هوای حسین/یک نگه کربلا به بود از صد بهشت/جنت اهل دل است صحن و صحرای حسین/ملک سلیمان بود در نظرش بی‌بها/هرکه گدایی کند پیش گدای حسین/خنده‌کنان می‌رود روز جزا در بهشت/هرکه به دنیا کند گریه برای حسین/چون به عزاخانه‌اش پانهی آهسته نه/بال ملائک بود فرش عزای حسین

بی‌تابم و تکیه برای من پناهه/ترک روضه واسم بالاترین گناهه/عطر خوش هیئت، عطر یاس و سیبه/گریه کرده زهرا پای هر کتیبه/خدا را شکر موهام داره توی روضه سفید می‌شه/میاد اون روز که این نوکر نمی‌میره شهید می‌شه/من برمو رها بشم ابدا/نوکر بی‌وفا بشم ابدا/تا عمر دارم نوکرشم به خدا/من از حسین جدا بشم ابدا/یا اباعبدالله افضل الاذکارم/یا اباعبدالله خیلی دوست دارم/هیشکی بهتر از تو برای من نمی‌شه/نوکرت می‌مونم نوکرت همیشه/دلتنگم و بی‌تاب باز منو صدا کن/من خسته‌ترینم آغوشتو وا کن/نذار از تو جدا باشم/از این دنیا دلم خونه/بذار بازم بیام پیشت/ببین حالم پریشونه/جز تو کسی نداشت هوامو حسین/جز تو به کی بگم غمامو حسین/تنها تویی پناهم و آخه کسی/جز تو نمی‌شنوه صدامو حسین/یا اباعبدالله افضل الاذکارم/یا اباعبدالله خیلی دوست دارم/از لحظه‌ی اول عشق تو باهامه/پای تو می‌مونم تا خون رگامه/می‌خونم از این عشق تا لحظه‌ی آخر/لب تر کن آقا جون تا جون بده نوکر/اگه الان توی روضم خودت خواستی یقین دارم/خداراشکر غم هیئت،غم روضه شده کارم/منی که از دغدغه‌ی تو پرم/باید که از غیر تو دل ببرم/باید برای تو یه کاری کنم/کاشکی منم به در تو بخورم/یا اباعبدالله افضل الاذکارم/یا اباعبدالله خیلی دوست دارم

دل من بشکسته‌ی من کرب و بلای تو بود/غرض از خلقت من گریه برای تو بود/به تو و آبرویت، نزد خداوند قسم/که همه آبرویم اشک عزای تو بود/یا اباعبدالله/ای که در حق تو گفتند قتیل‌العبرات/اشک ما قطره‌ای از بحر عطای تو بود/به دعایی که لب تشنه به مقتل، خواندی/هر که گرید به تو، مرهون دعای تو بود/جز تو مصباح هدی، کیست؟که مصباح هدی/سر خونین بریده ز قفای تو بود/یا اباعبدالله/اولین گریه‌ کن تو، پدر ما، آدم/اولین نوحه ‌سرای تو، خدای تو بود/در حرم، دور حرم گشته و گفتیم حسین/به خدا کعبه‌ی ما، صحن و سرای تو بود

دستم به دامانت ای با کرم/کنارت شدم محترم من بی‌سر و پا/تنها شده خواهش من همین/بشه قسمتم اربعین بیام تا کربلا/نام زیبات هر شب شده تسبیح روی لب من/غم عشق یک عمر شد دلیل تاب و تب منصحن زیبات مولا فکر روز و شب من/یابن‌ یاسین یابن طاها/شش گوشه‌ی تو شعبه‌ای از عرش کبریا/یابن‌ الحیدر یابن الزهرا/آقا ببین دلم دوباره تنگ کربلاست/بابی انت و امی یاحسین/ یارم تویی آغاز هر سخن/به اذن تو هر مرد و زن شده عاشورایی/یارم به عشق شاه بی‌کفن/خودت دادی به قلب من شکوه و شیدایی/با محرم از راه می‌رسد بهار دل ما/می‌شود پر از عشق روز و روزگار دل ما/بر مدار روضه‌ست دائماً مدار دل ما/ای نور هر حق مطلق/ماه محرمت شده آغاز زندگی/ما را مثل حر آقا کن/تا زندگی ما بشود اوج بندگی

عمر من گذشت و اجل/با هر نفس می‌زنه/بانگ رحیل/یا قتیل ابن قتیل/چه‌جور نباشم آخه مضطر/وقتی عذابه واسه نوکر/که جون بده گوشه‌ی بستر/آقا تویی عزتم، منم و این حاجتم/اجل بیاد لحظه‌ای که میون هیئتم/عاقبت به خیر می‌شم آخر/جون می‌دم برا علی اکبر/می‌‌ذارم رو زانوی تو سر/آقا جونم/یا اباعبدالله آقا/ قبر من کربلا می‌شه لحظه‌ای که/می‌آیی بالا سرم/یا حسین یا ذالکرم/عوض نمی‌شه باور من/میای تو بالا سر من/تو لحظه‌های آخر من/یا صاحبی فی الحیاة/یا مونسی فی المماة/اشکای من نذر تو/یا قتیل العبرات/مرگ من می‌شه با تو شیرین/حاجتی دارم بگو آمین/تو خودت بخون برام تلقین/آقا جونم/یا اباعبدالله آقا

تا گدای روضه‌هاتم سر بلند عالمینم/خونوادگی غلام خونواده‌ی حسینم/من پشت به پشتم همه نوکرن/تا عمر دارم خادم این درم/تو هیئتت بزرگ شدن همه/از خوان روضه روزی می‌برن/پدرم فدای پدرت حسین جان/مادرم گدای مادرت حسین جان/اسم بچه‌هامو من علی می‌زارم/تا بشن غلام، پسرت حسین جان/لک لبیک اباعبدالله