شب پنجم محرم 1400 - مجتبی رمضانی

روضه - هم پَریشانِ حُسینم هم پَریشانِ حسن ای بِقُربانِ حسین و ای بِقُربانِ حسن روزِ اول مادرم چشمانِ من را نذر کرد این یکی آنِ حسین و آنِ یکی آنِ حسن هرشبی که فاطمه بر روضه‌ها‌مان می‌رسَد هست گریانِ حسین و هست گریانِ حسن نه که دنیا ، دینمان را هم کریمان می‌دهند من که ایمان دارم از اول به قرآنِ حسن زیرِ ایوانِ نجف دیدم که روزی می‌رسد یاحسن جان می‌نویسم زیرِ ایوانِ حسن هرکجا رفتیم دیدم کار دستِ مجتبی است بشکند دستم نباشد گر به دامانِ حسن نه که تنها این دوشب کُلِ محرم می‌شویم شب به شب تکیه به تکیه باز مهمانِ حسن قاسمش وقتی به میدان زد حسین آهسته گفت : می‌رود جانِ حسین و می‌رود جانِ حسن نعره شد : إن تَنکرونی فأنا ابنُ المُجتبی" تیغ را چرخاند و گفت این است طوفانِ حسن شد حسن یک ضربه زد اَزرق همانجا شد دوتا نعره زد عباس ؛ ای جانم به قربانِ حسن روضه‌های ما همه لطفِ امام مجتبی است شُکر هرشب می‌روم در زیرِ بارانِ حسن پیشِ زهرا آبرو داری کنیم و آوریم... هِی گلاب و دسته گُل یادِ یتیمانِ حسن

زمینه - ای غم مقدس که باز تو دلم جوونه زدی چقدر بهت محتاج بودم چقدر به موقع اومدی سرِ حالم تو روضه اصلا انگار غم میخوام من اصلا از دنیا چی میخوام محرم میخوام یه دقیقه از عمرم مونده باشه دَم میخوام نفسای آخر رو پای این پرچم میخوام دنیای من همین غمه این غم دوای دردمه دنیا یه دلخوشی داره اونم محرمه آقای من فقط حسین تا که اسمتو میبرم گریه میکنم بی هوا چقدر حالمو خوب کرده این حسین حسین گفتنا مگه اسمت چی داره که دلم آشوب میشه تا دَم مرگم پیشت باشم چقدر خوب میشه همین اشکای چشمام زیارت محسوب میشه دره خونت هرکی نوکر باشه محبوب میشه من از تو دل نمیکَنم با تربت تو ساختنم تا وقتی که نفس بدی من سینه میزنم آقای من فقط حسین من که از همون بچگیم عشق تو توی خونمه چیکار کنم با این دوری که درد بی درمونمه اگه این درد دوری برای من کابوسه تو هوامو داری چون قلبم باهات مأنوسه دیگه دارم میمیرم داره این دل میپوسه بیشتر از هرسال آقا بی قراره پابوسه ارباب خوب و نازنین حال خرابمو ببین درمون من زیارته اونم تو اربعین آقای من فقط حسین www.Mohjat.net

زمینه - پشتت گرمه تکیه دادی به علم حسن روبراهه دنیای تو به کرم حسن تصور کن هستی جزء زائرای بقیع از باب القاسم وارد شو به حرم حسن خیس برگ مفاتیحت اشکات اذن دخول میشه یه زیارت با اخلاص همه جوره قبول میشه میده دست رو سینه سلام به دلی که حزینه سلام به غریب مدینه سلام ای غریب مدینه سلام سلام عشق من آقام یا حسن ذکر مونده در خاطرها حسنِ و حسن ردیف شعر شاعرها حسنِ و حسن تو مکّه لبیک‌الله ولی دم بقیع لک لبیک زائرها حسنِ و حسن بزم روضه از آتیشه دل هر سینه‌زن گرمه بی‌نیازیم از این دنیا دلمون به حسن گرمه کم ما و زیاد حسن عزّتی به ما داده حسن زندگی یعنی یاد حسن میده دست رو سینه سلام به دلی که حزینه سلام به غریب مدینه سلام سلام عشق من آقام یا حسن این بیرق علمداره هنوز رو زمین نیفتاده علم بیارید علم کشا یاد علمدار کربلا سینه‌زنا سینه بزنید به یاد دستی که شد جدا

واحد - تو دلم شوقه عاشق شدن دارم تو سرم شور سینه زدن دارم این شبای محرمو از امام حسن دارم من اسمتو میبرم تو این دلو میبری غم تورو میخرم گناهمو میخری خودت حرم نداری اما عالمیو کربلا میبری امام رضا میبری کریم کارش کرمه براش دلها حرمه بیا خیال کن رو به گنبدی مثلا بازم به پابوس تو اومدیم مثلا صحن تو اینقدر شلوغه انگار تو مشهدیم مثلا فرضو برین بگیریم شب شهادتیه روضه نیابتی و حرم قیامتیه اونم دوشنبه شبی که می گن شب زیارتیه عجب سعادتیه اگه اینا همه رویاست بازم تصورش زیباست کریم کارش کرمه براش دلها حرمه

شور - نوکری که به صدا نیست به این شلوغیا نیست به اینه که امام حسین هست توی یادت نوکری که به ادا نیست والا به این چیزا نیست به اینه که امام حسین چقدر میخوادت چند نفرو خود تو میشناسی نه شعر دارن نه صدا دارن خوب که نگاه کنی میفهمی جا تو دل امام رضا (ع)‌ دارن حواست باشه عمرت نره از دست توی این همه بازی خبری نیست حقیقتا که عاشق شی میفهمی تو فضای مجازی خبری نیست و صلی الله علی الباکین علی حسین نوکری که به کلام نیست به شهرت و مقام نیست به اینه که پای حسین میمونی یا نه نوکری که به پلاک نیست کی بودنت ملاک نیست به اینه که برا حسین میخونی یا نه چند نفرو خود تو میشناسی که با امام حسین صفا کردن خیلی از این شهیدا که هستن از تو خود ما ها سوا کردن توی دنیایی که پر از دروغه برو بگرد خدایی خبری نیست حقیقتا که عاشق شی میفهمی غیر اینجا جایی خبری نیست حسین آقام آقام آقام