شب هشتم محرم 1400 - مجتبی رمضانی

روضه - خاک ما آخر دو تا پیمانه می خواهد حسین گوشه ای جا در دل میخانه می خواهد حسین جای تو در سینه ما امن تر از هر کجاست گفت رزق سفره ات را هم بگیر از اهل بیت این کبوتر پشت بامت دانه می خواهد حسین آنقدر بالا نشینی که زمین جای تو نیست با تو بودن رأفت شاهانه می خواهد حسین پای هیئت ایستادن کار مردان خداست اهل هیئت بیعت مردانه می خواهد حسین گوش دنیا از کلام عاقلانه پر شده این محرم چند تا دیوانه می خواهد حسین رد مکن ما را ازین در ما به دردت می خوریم میهمان خانه ات پروانه می خواهد حسین سوختن در صبح و شام بر داغ تو کافی نبود عشق گاهی گریه عصرانه می خواهد حسین بس که دلتنگ نشستن های پای منبرم قلب ما یک روضه جانانه می خواهد حسین تا به حالا هیچ کس اینگونه حالت را ندید مو اگر گردد پریشان شانه می خواهد حسین

واحد - یا امین الله فی ارضه عشق تو بی حد و مرزه سر سپردن تو راه تو به همه دنیا می ارزه از وقتی یادمه کشته مردتم ذکره یا حیدره شکر نعمتم سرباز لشکرتم آقا من نوکرتم علی اسدالله علی ولی الله صاحب یوم الورودی قبل خلقت هم تو بودی دنیا نورانی شد وقتی تو قدم رنجه فرمودی آدم شد آدم از تأثیر نگات من دیدم جنتو تو ایوون طلات به به چه سعادتی جانم چه ابهتی علی اسدالله علی ولی الله ای تجلی حق حیدر روشنای مطلق حیدر فاتح میدون خیبر پهلوون خندق حیدر کوری چشم نامردای حسود افسار معرکه تو مشت تو بود مرد میدون نبرد تیغت با عدو چه کرد علی اسدالله علی ولی الله

شور - هنوزم اون نوکری ام که سر به راه نیست بازم خراب کردم ولی نقطه سر خط همه یه روز میرن پی زندگیاشون فقط تو میمونی برام تا آخر خط ای پناه من پناه روزای بی کشیم داره موهامون سفید میشه پس چرا به تو نمیرسیم هنوز برام تازگی داری هنوز همون عشق قدیمی شکر خدا که تو هنوزم تو زندگیمی حسین ثارالله بیا به مادرت منو سفارشم کن مادر تو دعا کنه ردیفه کارم میشه حالا که رو زدم به پرچم تو بگی بهم غصه نخور هواتو دارم آرزوم شده بدیمو به خیر بَدَل کنی حالا که کنارتم منو شبیه زُهِیر بَغَل کنی رفیق روزای نداری نوکر دلش خوشه به آقاش تو این روزای بی پناهی کنار من باش www.Mohjat.net