- 663
- 1000
- 1000
- 1000
میلاد سرداران کربلا 1401 - میثم مطیعی
مدیحه سرایی میلاد سرداران کربلا با صدای میثم مطیعی، 1401
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
سرود - اومده کشتی نجات آی آدمها غرق غم دنیا نشید، بسّه غمها معجزه کرده نام او بر پرچمها حا و سین ، یا و نون: عشق خدا گِل ما رو با عشق سرشته روی دل ما اسمش رو نوشته اسم حسین اسم رمز بهشته ای راز خلقت عالم / با یادت خوب میشه حالم من با تو، اوج آزادی / من بیتو بی پر و بالم ما دیگه از بازی دنیا دلسردیم از اولش هم با خدا عهدی کردیم هرجا بریم، سمت حسین برمیگردیم کفتر جلد اوییم به تشنه ها پیکِ بارون رسیده چارهی این شب ها، صبح سپیده امید و باور کن، عید امیده کاش فصل همصدایی شه / دلهامون کاش خدایی شه نسل ما یاور مهدی / نسل ما کربلایی شه ای راز خلقت عالم / با یادت خوب میشه حالم من با تو، اوج آزادی / من بیتو بی پر و بالم شاعر : میلاد عرفان پور
-
مدح - همیشه در میان شادی و غم دوستت دارم چه شعبانالمعظم، چه محرّم دوستت دارم دلم با عشق، خویشاوندی دیرینهای دارد از آغاز جهان، از عهد آدم دوستت دارم وضوی گریه میگیرم در استغفار و میریزم به پایت جان که ای جانان دمادم دوستت دارم برای این دل بیچاره همدم، عاشقت هستم برای زخمهای سینه مرهم، دوستت دارم نگو از چشم من افتادهای من چشم در راهم که از تو بشنوم یکبار من هم دوستت دارم خودم را بین آغوش تو میبینم شبیه حُر که با اشک خودش میگفت نمنم دوستت دارم در این دنیا نبردی آبرویم را در آن دنیا چه خواهی کرد؟! من در هر دو عالم دوستت دارم مرا حتی اگر در آتش خشمت بسوزانی زنم فریاد در بین جهنّم دوستت دارم دل دلواپسی دارم، دلی از غصهها سرشار ولی «یا کاشف الهَم کاشف الغم» دوستت دارم فراز آخر شعر است و یک اقرار بیپایان مرا بسیار میخواهی و من کم دوستت دارم
-
سرود - آقام چه گنبدِ طلایی داره کرب و بلاش عجب صفایی داره قربونشم میشم، تعصبشو هم، خدایی میکشم، فدایی داره مرید مرام خداییتم من، عاشق بیحسابتم آقاجون به قول عاشقای لوتی مسلک، کوچیکمو خرابتم آقاجون هم پرچم عشق رو شونههاس هم ذکر مولا تُو خونه هاس دیوونه های آقامونیم عالم به کام دیوونه هاس الحمدلله عاشقتم عشق علی الدوام، آقام ابالفضل اربابِ با مرام، آقام ابالفضل جونم به مقدمش، فدای علمش، صفای حرمش، آقام ابالفضل دور ضریح آقا صفا داره، یه عالمه اسیر و گدا داره قدمای قمر بنی هاشم، رو چشای ما به خدا جا داره چشمی توو عالم شبیه اون چشمای مستش نیومده توو کل دنیا برو بگرد سلطان رو دستش نیومده هم پرچم عشق رو شونههاس هم ذکر مولا تُو خونه هاس دیوونه های آقامونیم عالم به کام دیوونه هاس الحمدلله عاشقتم اصلا مرام تو نمیره از یاد عالم خرابته، ای خونهت آباد از بند زندونا، بدون کرمت، یه نفرم آقا، نمیشه آزاد توو عالم مشتیگری هیج مردی حریف تو نبوده و نیست آقا هر لوتیِ بامرامی دوس داره از تو بگیره نمرهی بیست آقا ما زندهایم تا به خاطرت پای علم زندگی کنیم خیلی کوچیکیم ولی بذار با اسم تو گندگی کنیم شاعر : رضا یزدانی
-
سرود - آسمون به دست سقا می گرده / گِردِ قامتش یه دنیا میگرده کسی که ضرب شستش شبیه حیدره کسی که از همه آسمونیا سَره همین که حمله ور میشه سوی میمنه فراری میشه دشمن به سمت میسره خدای غیرت و کوه احساسه / شکوه کربلا افضل الناسه یه مَرده تُو جهان اونم عباسه «حسین حسین حسین، ذکرلبهامه حسین حسین حسین، دین و دنیامه حسین حسین حسین، خواب و رویامه» میشه من بیام حرم یا بوفاضل؟ / با عراقیا بگم یا بوفاضل دلم همیشه اسمت رو میگه با غرور منو ببر به اون سرزمین عشق و نور نشه نیام حرم اربعین کجا برم نشه نیام حرم اربعین، بلا به دور اجازهی تو میشه گذرنامهم / دعایی کن برام ای دلآرامم که ختمِ به حرم شه سرانجامم «حسین حسین حسین، ذکرلبهامه...» روشنی و برکتِ شعبانی تو / جان عالمینی و جانانی تو ما بندهی توایم، تو مرادی و ما مرید نه مثل کوفیا، بندههای زرخرید به خلقت خدا، صد درود و آفرین خدا برای ما، چه امامی آفرید «حسین حسین حسین، ذکرلبهامه ...» شد مدینه خوشخبر، ماشاءالله / باز حسین شده پدر، ماشاءالله حسین به عشق حیدر به عشق شیعههاش به کوری معاویه و فداییاش یه چی بگم دل بچه شیعه، حال بیاد دوباره اسم شاه زادهشو علی گذاشت علی علی علی، عالی و اعلی/ علی علی علی، جونم ای مولا بمونه تا ابد پرچمت بالا شاعر : رضا یزدانی
-
سرود - حسینی و مطیعی - حسین مولا حسین مولا منو دوری ازین پزچم نه میخوام و نه میخونم یه روزی از این روزا توی هیئت میره جونم اگه بودم گرفتار کسی جز تو پشیمونم که هر جا هم برم آخر بازم عبد همین خونم دلم بازم شده شیدا مگه میشه دل نداد به این آقا مگه میشه نشم مجنون شب جمعه که میام پای ایوون حسین مولا گره وقتی توی کاره دوا دست علمداره میگن عباس توی محشر ما رو تنها نمیذاره اگه هستم پای پرچم یعنی عباس دوستم داره خم زلف ابوفاضل دلم رو برد به یکباره همه دنیا ابوفاضل تو هر طوفان به خدا تویی ساحل تویی آقا منم سائل جنونم با عشق تو میشه کامل ابوفاضل آقام ابوفاضل ...
-
سرود - حسینی - علی علی علی به مولا علی مولا علی مولا علی مولا علی اعظم تویی تمام تار و پود و بود و نبودم من ار به قبله رو کنم به عشق روی او کنم ادامه صلاه را به گفتگوی او کنم به دشمن علس بگو نماز خود قضا کند علی یک عمر با افتادگان بنشت تا گویند ازین بالانشینی ها کسی والا نمیگردد
-
روضه پایانی
تاکنون نظری ثبت نشده است.