شهادت امام جعفر صادق (ع)،‌ حسین طاهری

پسر فاطمه حضرت صادق سلام/بر تو از جانب نوکر عاشق سلام/مذهبم جعفری کار من نوکری/وا اماما وا اماما/****/کافر از گردش چشم تو سلمان شود/آتش از یک نگاه تو گلستان شود/ای به جانها ولی شافع امتی/وا اماما وا اماما/

امام مسلکش از مردم زمانه جداست/امام مظهر احقاق حق دین خداست/امام گرچه خودش بنده خداوند است/درست مثل خداوند بی همانند است/یقین بدان که مبری ز شک و تردید است/امام سایه ندارد امام خورشید است/امام کعبه سیار و خلق حجاج اند/خلایق اند که او را همیشه محتاج اند/خلایق اند که باید به او سلام کنند/به کعبه واجب شرعیست احترام کنند/خلایق اند که باید گرامی اش دارند/امام اوست ولو خلق عمامه بگذارند/اگرچه خلق بدون امام محروم است/امام و خلق جهان لازم اند و ملزوم اند/اگرچه خلق جهان را ز اوست شأنیتی/به هر امام جماعت سزاست جمعیتی/اگرچه دین خداوند بی نیاز از ماست/بدون مردم دنیا امام هم تنهاست/سرِ خلافت اگر خلق اختلاف کنند/امام چاره ندارد مگر مصاف کند/بنا به نَصِ روایت امام چون کعبه است/که واجب است جهان گرد او طواف کند/مطیع امر امامت همیشه پشت ولیست/اگرچه خلق علیه وای ائتلاف کند/مطیع امر ولی بین کوچه ها باید/بنا به خواست او تیر را غلاف کند/غلاف گفتم و بازویی آمده یادم/مگر که قافیه اینک مرا معاف کند/قیام همت و عزمی رفیع می خواهد/امام شیعه محب نه مطیع می خواهد/امام شیعه به تاریخ خوش نگشته دلش/دمی به همهمه شیعیان منفعلش/به شیعه خود امامی علاقه مند نشد/بخاری از دم آن شیعه گر بلند نشد/امام شیعه خود را عزیز می خواهد/سر برهنه و شمشیر تیز می خواهد/حدیث دین خدا حرف تیغ و پیکار است/اطاعت از ولی الله سخت دشوار است/مطیع بهر اطاعت همیشه آماده است/چنان که حضرت صادق نشانمان داده است/روایتی است که خالی ز هرچه اشکال است/ثقه است چون سندش منتهی الآمال است/که بود حضرت صادق به خانه دورانی/رسید محضر او شیعه خراسانی/گلایه کرد به حضرت که یا امام ششم/برای معرکه آماده اند این مردم/نظر کنید مساجد پر از مسلمان اند/کنون که شکر خدا شیعیان فراوان اند/به خلق حجت خود را دگر تمام کنید/زمان آن نرسیده است تا قیام کنید/سخن رسید بدین جا کلام کامل شد/غلام خانه حضرت به خانه داخل شد/

امام گفت بیا و اطاعت از من کن/تنور خانه ما را بیا و روشن کن/همین که گشت تنور از حرارتش آذین/خلیل وار برو بین شعله ها بنشین/غلام خانه که هارون مکی است اسمش/بدون اینکه ببینند ترس در جسمش/بدون حرف اضافه در آن تنور نشست/امام صادق درب تنور را هم بست/پس از گذشت زمانی میان خوف و رجا/امام گفت فلانی تنور را بگشا/همین که باز شد آن از شراه ها گلگون/غلام سالمِ سالم پرید از آن بیرون/امام گفت فلانی عجیب ترسیدی/نظاره کن که چنین است شیعه فهمیدی/تویی که دعوی یاری شیعه ها داری/بگو که شیعه اینگونه چند تا داری/رها ز همهمه شیعیان سوری باش/اگر که شیعه شدی شیعه تنوری باش/تنور گفتم و دیدم قلم صبور نبود/تنور حادثه تنها همین تنور نبود/دوباره در تب و تابی عجیب افتادم/تنور گفتم و آمد حکایتی یادم/تنور حضرت صادق اگر گلستان شد/تنور خولی ملعون ز شعله سوزان شد/تنور حضرت صادق اگر که علم افروخت/سر حسین میان تنور خولی سوخت/سر عزیز خدا و تنور آن فاسق/در آن زمانه کجا بود حضرت صادق/شاعر: پیمان طالبی

یه کنج از حرم بهم جا بده دلم تنگته خدا شاهده/هوای حرم هوای بهشت ببر کربلا به جای بهشت/ببر کربلا به جای بهشت/