شب شهادت امام حسن مجتبی(ع)، مجید بنی فاطمه

قدم قدم موکبا رو میگردم/ستون ستون دنبال یک نشونه ام/کجای این جمعیتی که میخواهم/نمازمو پشت سرت بخونم/مگه میشه شبای درد و غم به سر نیاد/مگه میشه حبیب من تو این سفر نیاد/ما رو اینجا امام عسگری صدا زده/مگه میشه پدر صدا کنه پسر نیاد/میدونم که بین زائرا میدونم میون مردمی/میسوزم تو آتیش غمت ای آقا عمود چندمی/لبیک یا صاحب الزمان .../شاید الآن تو جاده ای /یا شاید گوشه کنار موکبا نشستی/دلم خوشه که این قدر میدونم/تو هم کنار من تو جاده هستی/شاید الآن به زائرای تشنه آب میدی/یا تو موکب مسافرا رو جای خواب میدی/میشه با هم یه بار بریم مزار مادرت/مطمئنم یه روز به این سوال جواب میدی/این لشکر به یاری خدا هر چیزی براش فراهمه/از کوفه با پرچم علی میریم تا مزار فاطمهلبیک یا صاحب الزمان .../قبول دارم پیش تو رو سیاهم/منو سیاهی لشکرت حساب کن/از این سپاه اربعینی آقا سربازای ظهورو انتخاب کن/کی میدونه تو قلبت این روزا چی میگذره/غم غربت یا غصه نبود لشکره/میدونم که دلت ازم یه کم مکدره/ولی آقا همیشه بخشش از بزرگتره/میگردم ولی مثل شما محبوبی نمیبینم آقا/تا دنیا حسین رو نشناسه من از پا نمیشینم آقا/لبیک یا صاحب الزمان .../?

من با چشمای گریونم/پیش امام حسن مهمونم/برای غربتش میخونم/از اون روزی که به خاطر دارم/دارم کَرَم تو رو میبینم/آقا به دل منم افتاده/یه روز حرم تو رو میبینم/جانم حسن منم و روضه ی صبر تو/آقای من فدای غربتِ قبر تو/****/خواهرش براش گریونه/غریب این امام تو خونه/مدینه رازشو میدونه/نرو نرو که دلا خون میشه/نرو نرو که حسین میمیره/نذار ببینه چشای زینب/تنت هدف هزارتا تیره/بال و پرت میسوزه با دل خواهرت/خونِ دلش برای لحظه ی آخرت****رفتنش براش تسکینه/رو دلشون غمِ سنگینه/کابوس کوچه رو میبینه/یه روز که میون کوچه قاتل/آتیش به دل همه عالم زد/داره نفس امام میلرزه/آخه یادشه چقدر محکم زد/اشکای تو رفیق لحظه ی آخره/پس قاتلت صورت نیلیِ مادره/

کنون که راه نداریم از حرم به حسن/سلام میدهم از دور دم به دم به حسن/بدان که دم زدن از او به عزم شاعر نیست/به اذن وحی ادب می کند قلم به حسن/من از قدیم خدا را چنان که یادم هست/همیشه وقت دعا داده ام قسم به حسن/به دلبرانِ زمان یک کلام گفتم لا/هزار بار ولی گفته ام نَعَم به حسن/بهشت محو تماشای خود نخواهد کرد/مرا که هم به حسین است چشم هم به حسن/مُرید خُلق کریمش مکارم الاخلاق/و میکند همه جا اقتدا کرم به حسن/و سالهاست که در قصه ی حرم سازی/به جای مانده بدهکاری عجم به حسن/چگونه است که از کوچه های تنگ خیال/همیشه راه گریزیست لاجَرَم به حسن/چه قصه ایست که من بین واژه ها هربار/به کوچه میرسم انگار میرسم به حسن/دلم پر است از آن بی حیای عهد شکن/همان زنی که جفا کرد و داد سَم به حسن/همان زنی که سخن های ناروا گفته است/عجوزه ای که روا داشته سَم به حسن/و نادمیم قیامت به احتمال زیاد/از اینکه این همه پرداختیم کم به حسن/

سِرِّ نِی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود/کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود/مَمدوحه‌ی پروردگار/ای نایبِ صاحبِ ذوالفقار/اسطوره‌ی صبر و وقار/ای بهترین اسوه‌ی روزگار/ای قله‌ی تا ابد استوار/به نام بلندت حماسه سرودیم/اگر تو نبودی، حسینی نبودیم/سِرِّ نی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود/کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود/ای بانوی با افتخار/ای مظهر عزّت و اقتدار/در کربلا آیینه‌دار/ایثارِ تو قصه‌ی ماندگار/آرامشِ هر دلِ بی‌قرار/نماز شبت بود، چه گرمِ سجودی/اگر تو نبودی حسینی نبودیم/هم حسین، هم فاطمه هم مرتضی یکجا حسن/لافتی الا علی، لا کریم الاحسن/ حب الحسن عشق تمام،‌ ای ذوالفقار علی در نیام/و جده خیر الانام نعم امیری و نعم الامام/ای سایه ی لطف تو مستدام/اگه ما اسیر نگاه حسینیم/به لطف حسن در پناه حسینیم/هم حسین، هم فاطمه هم مرتضی، یکجا حسن/لافتی الا علی، لا کریم الاحسن/شیر جمل، شور آفرین، شاگرد تو ماه ام البنین /من بند تو، آقا تری از سفره دار زمان و زمین/سلطانی و با گدا همنشین/اگه اربعین در سپاه حسینیم/به لطف حسن در پناه حسینیم/