شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه دوم 1400 - مجتبی رمضانی

روضه - یک قطره اشک شرم مرا "یم" حساب کرد کوثر حساب کرد، و زمزم حساب کرد آه یکى گرفت ،به پاى همه نوشت ما باهم آمدیم که با هم حساب کرد با این خدا هر آنکه طرف شد ضرر نکرد یک دم صدا زدیم, دمادم حساب کرد پیش کریم ، دست به جیبم نمیبرم خرج من است، کیسه حاتم حساب کرد کارم اگر نداشت پس اینجا چه میکنم؟! منت سرم گذاشت مرا هم حساب کرد مقصد عبودیت که نباشد، نمیشود حتى روى عبادت بلعم حساب کرد معلوم بود آبرویم را نمیبرد از اولش گناه مرا کم حساب کرد اول بنا نداشت حسابم کند ولى وقتى که دید فاطمه دارم، حساب کرد ما را اگر خدا نخرد، میخرد على باید به روى شاه دو عالم حساب کرد این گریه قابلیت غفران نداشت که... پس روى گریه هاى محرم حساب کرد فرمود "بالحسین" بگو،گفتم و خرید یعنى مرا دومرتبه آدم حساب کرد چیزى نمانده بود که بیرونمان کنند ممنون حیدریم که درهم حساب کرد

زمینه - رو سیاه و خجل اومدم پسرتو ببخش مادرم من با هزار امید اومدم چادرت رو بکش رو سرم آب از سرم که گذشته ولی امیدم اینه که تویی مادرم تویی که تو همه ی لحظات بودی پناه و من و یاورم سر به راهم کن مادر نگاهم کن فکری واسه قلب پر از گناهم کن مادرم زهرا مادرم زهرا تا ه کمی دلم می گیره تو می رسی صدام می کنی توی قنوت نماز می دونم مادرونه دعام می کنی اگه نبود دعاهای شما چه بلایی می اومد به سرم چه شبایی که تو با دل خون با ناله گفتی که آه پسرم ای کس و کارم مادر دوست دارم بی تو میمیرم پس تنها نگذارم مادرم زهرا

زمزمه - گل پونه ها این باغ فصلی زرد دارد گل پونه ها این خانه آهی سرد دارد ای نخل ها ای چاه ها راحت بخوابید اینجا مگر غیر علی شبگرد دارد این شهر یک شب روشنایی بعد از آنکه مهتاب را در کوچه گم کرد دارد راه زنی را سد کنی در کوچه ای تنگ یعنی مدینه این همه نامرد دارد گونه ورم بازو ورم پهلو شکسته زهرای من امروز خیلی درد دارد بال و پر در پشت در افتاده زهرا میخ کج در کار دستت داده زهرا