شهادت حضرت فاطمه (س) مجید بنی فاطمه، سال 1402 شب چهارم فاطمیه اول

خالی مکن دور و برم را/با رفتنت خالی مکن دور و برم را/پاشیده تر از این مگردان لشگرم را/ای نیمه ی مجروح من ای کاش با تو/در خاک بگذارند نیم دیگرم را/بعد از تو ای سرو شکسته تا قیامت/از خجلتم بالا نمی گیرم سرم را/باور نمی کردم که روزی پیش چشمم/از پا بیندازد غلافی همسرم را/تو بین آتش رفتی و من گُر گرفتم/حالا بیا و جمع کن خاکسترم را/هرشب حسن در خواب می گوید مغیره/دست از سرش بردار کشتی مادرم را/الهی بشکنه دستت مغیره/میان کوچه ها بی مادرم کرد

بهشت آرزوی من گمونم بهتری خانوم/خدارو شکر که بازم خودت پشت دری خانوم/یه‌خورده استراحت کن همینه خواهشم از تو/جلو پام پا نشو اینقدر خجالت می‌کشم از تو/با اینکه زخمیه دردی داری می‌سوزی می‌سازی/با این دست و‌رم کرده برا من سفره می‌ندازی/می‌خوام دستای بی‌جون منو بازم بگیری تو/سرت چی اومده داری نشسته راه می‌ری تو/چشای من پر از اشکه که چشماتو نبندی تو/حالا حسرت به دل موندم یه ‌بار دیگه بخندی تو/تو افتادی ز پا اما علی رو رو به راه کردی/دیدی آخر تو این خونه پای تابوتو وا کردی/حالا اون ‌که شبش تاره منم زهرا منم زهرا/اونی که دست به دیواره منم زهرا منم زهرا/مگه از یاد من می‌ره به سنگ غم محک خوردی/حلالم کن سر من از کَس و ناکَس کتک خوردی/مگه از یاد من میره چه حرفایی شنیدم آه/منو اون مسمارو از سینت خودم بیرون کشیدم آه/داری می‌ری نمی‌دونی چه خاکی بر سرم می‌شه/برو یار جوون من برو دردات کم می‌شه/برو تو عرش محسن رو بغل کن فاطمه امشب/پیمبر رو زیارت کن به جای ما همه امشب/برو اما قرار ما غروب روز عاشورا/کنار پیکر بی‌سر ته گودال تو صحرا