شهادت حضرت فاطمه (س) میثم مطیعی، سال 1402 شب دوم فاطمیه دوم

نام تو را نوشتم پشت جهان شکست/آهسته از غم تو زمین و زمان شکست/پرسید آسمان چه نوشتی که این چنین/گفتم که فاطمه، کمر آسمان شکست/هجده بهار دیدی و در سوگ تو دلم/بعد از هزاروسیصدوچندین خزان شکست/ای دل بسوز و بشکن تا باورت شود/حتما دری که سوخته را می¬‌توان شکست/شبهای جمعه فاطمه با اضطراب و واهمه/آید به دشت کربلا آید به دشت نینوا/گوید حسین من چه شد/یاران به سوی یار همه بار بسته اند/بیچاره من که ره به من زار بسته اند/بانوی نور در دلتان رنگی از خداست/زیباتر است بر قد رنگین کمان شکست/با هر دری که بعد نگاه تو باز شد/انگار در گلوی علی استخوان شکست

به نام نامی او احترام بگذارید/پس از «حسین»، «علیه السلام» بگذارید/به غیر اسم «علی» روی نسل خود نگذاشت/به روی نسل خود این‌گونه نام بگذارید/ز پا نشست، نمازی مگر به پا دارد/زمان برای قعود و قیام بگذارید/عمود خورده و فرق سرش دو تا شده است/که فرق بین حلال و حرام بگذارید/اگر خدای نکرده دچار درد شدید/کمی ز تربت او بین کام بگذارید/شبیه سنت اجدادمان محرم را/نشانه‌ی علمی روی بام بگذارید/تمام ماه عزا را به نیت حرمش/میان صحن حسینیه پای بگذارید/برای اینکه سلامی به محضرش بدهید/به سینه دست ادب صبح و شام بگذارید/بدون روضه‌ی گودال، خاک‌تان نکنند/برای ذریه‌ی خود پیام بگذارید/لباس مشکی‌مان را میان خانه‌ی قبر/فقط به نیت حسنِ ختام بگذارید/چنانچه کم بگذارید، خود ضرر کردید/قدم به مجلس روضه مدام بگذارید/شبیه ضجه‌زدن‌های مادرش هر شب/برای مرثیه سنگ تمام بگذارید/به کهنه پیرهنش کوفیان طمع نکنید/کمی لباس برای امام بگذارید/گرسنه بود که شد ذبح، لااقل دیگر/برای طفل یتیمش طعام بگذارید

مادرم معصومه بود، مادر معصوم‌ها/مادرم مظلومه بود، یاور مظلوم‌ها/اول مظلوم علی بود، اول مظلومه زهرا/مولا حامی مظلوم، زهرا حامی مولا/تنها یار حیدر/همدم و غمخوار حیدر/تنها یار حیدر/محرم اسرار حیدر، تنها یار حیدر//زهرا یار حیدربیت زهرا می‌شود، سنگر مظلوم‌ها/مادرم مظلومه بود، یاور مظلوم‌ها/وقتی ذکر لب ما/ شد لِلمظلومِ عَونا/از جنگ با ستمگر/کی دارد شیعه پروا/داریم عهد دیرین/تا شکوه و عزت دین/داریم عهد دیرین/تا رهایی فلسطین/داریم عهد دیرین/«لِلمظلومِ عَونا»

ای دل بیدار شو/یه گوشه‌ای از دل تاریخ بشین/ای دل بیدار شو/دست یاری علی رو ببین/می‌بینی، دستاشو/تو کوچه‌های مدینه بستن/می‌بینی، بازوی، زهراشو/با کینه شکستن/دوباره دل داره بهونه/از بی وفایی زمونه/علی که عالمی فداشن/چرا باید تنها بمونه/بشنو...صدای زهراست/علی تنهاست/ای دل بیدار شو/یه عمری بی‌صدا نشستن بسه/ای دل بیدار شو/یه عده بیعتو شکستن بسه/می‌بینی، دنیارو/درو به روی علی وا نکردن/می‌بینی، دنیارو/فاطمه بود و باز حیا نکردن/اگه علی تنها نمی شد/زهرا پشت در نمی‌رفت/بعد نبی به غیر مولا/کسی روی منبر نمی‌رفت/بشنو صدای زهراست/علی تنهاست/ای دل بیدار شو/علی داره مارو صدا میزنه/ای دل بیدار شو/با علی بودن آخرش روشنه/می‌بینی، دنیارو/برا ظهور مهدی این یه رازه/می‌بینی، دنیارو/یه فتح خیبر دیگه نیازه/اون روزا رو دیگه نداریم/خدا به ما تب جنون داد/دیگه علی تنها نمیشه/که فاطمه راهو نشون داد/بشنو صدای زهراست/ علی تنها نمی مونه

سیدتی یا زهرا/یا زهرا یا زهرا یا زهرا/ابی عبدالله یا ثارالله/یا ثارالله

آن دل که حرامیان شکستند/آیینه‌ی من بود/آن شعله نه بر در و نه دیوار/در سینه‌ی من بود/دیدم، دیدم/بین در و دیوار/آن شاخه‌ی ارغوان من/جان من و جهان من/مانده میان شعله ها آه/دیدم، دیدم/با دیده‌ی خونبار/یک شاخه یاس و بار غم/سرو جوان و قد خم/سیلی ابر و صورت ماه/زهرا، زهرا/شد روز علی چنان شب تار/زهرا زهرا/راهی شده ای خدانگهدار/دیگر شب من سحر ندارد/بی رؤیت رویت/چشمم چه کند اگر نبارد/در حسرت رویت/ای کاش، ای کاش/می ماندی و می ماند/روی سر بچه هایمان/سایه‌ی ماه مهربان/سایه‌ی مادرانه‌ی تو/ای کاش، ای کاش/لبخند تو می ماند/در خانه‌ی ساده‌ی علی/قسمت ما شده ولی/تربت بی نشانه‌ی تو/زهرا، زهرا/شد روز علی چنان شب تار/زهرا زهرا، راهی شده ای خدانگهدار

مادر وااای/وای مادر