شهادت حضرت فاطمه (س) میثم مطیعی، سال 1402 شب سوم فاطمیه دوم

بعد از تو ای خیر النساء خیری به دنیا نیست/وقتی که یک محرم برای درد مولانیست/این خانه از امروز دیگر بیت الاحزان است/حالا که دیگر بانوی این خانه زهرا نیست/خدمتگزارش مستجاب الدعوه بود آری/همپای فرش خانه اش عرش معلا نیست/طاقت نیاورد ام ایمن بعد بانویش/رفت از مدینه گفت دیگر جایم اینجا نیست/اما علی باید چگونه خاطراتش را /جانم فدایت «یا علی» هایی که حالا نیست/جان ها فدای غربتت مولا که در این درد/مثل تو در عالم کسی انقدر تنها نیست

تو بی قراری و من نیز بی قرارترینم/که من غریب ترین مرد در تمام زمینم/کشیده است از آن سو مدینه تیغ به رویم/نشسته است از این سو فراق تو به کمینم/به حال و روز تو گیرم که اشک شرم نبارم/چه سازم این عرقی را که مانده روی جبینم/علی به خاطر بسترنشینی تو بگرید/تو هم به خاطر من گریه کن که خانه نشینم/به چادرت متوسل شدم که باز بمانی/منی که کهف امانم منی که حصن حصینم/ببین می توانی بمانی بمان/عزیزم تو خیلی جوانی بمان/توام مثل من نیمه جانی بمان/اگر می شود می توانی بمان/برای سنگ مزارم پس از فراق تو بگذار/ز باغ پیرهنت لاله های سرخ بچینم/مرا شکستن پهلو مرا شکستن بازو/چنان شکست که من بعد با شکست عجینم/تو را زدند و خدا خواست من ببینم و دیدم/خدا کند که فراق تو را به چشم نبینم

جرعه جرعه غم چشید و ذره ذره آب شد/آسمان شرمنده از قد خم مهتاب شد/گریه ها می کرد تا امت شود بیدار، حیف/از صدای گریه اش امت فقط بی خواب شد/پشت در آمد بگوید ، گوش عالم بشنود/ارث دریا بود آنچه قسمت مرداب شد/تا پدر بود آمدن در خانه اش آداب داشت/به گواه شعله ها این کار بی آداب شد/بشکند دستی که پای شعله را اینجا کشاند/باب را آتش کشید آتش کشیدن باب شد/حضرت صدیقه از گستاخی مسمار نه/از طناب دور دستان علی بیتاب شد/ما نمی دانیم، نَعلُ السیف * می داند چرا/” مرتضایم را نبر ” ” فضه مرا دریاب ” شد/کربلا مسمار در با انشعاب بیشتر/با شتاب این بار سمت تشنه ای پرتاب شد/بعد مادر علت مرگ تمام عاشقان/آتش و مسمار و سیلی و صدای آب شد

السَّلامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الصِّدِّیقَةُ الشَّهِیدَةُ/السَّلامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّکِیَّةُ/السَّلامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَغْصُوبَةُ/السَّلامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا التَّقِیَّةُ النَّقِیَّةُ/السَّلامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ/السَّلامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِیَّةُ

قصه قصه ی عزتُ/قصه قصه ی غیرت است/حرف مرد و مردانگی/حرف ایثار و جرأت است/تاریخ گواه است/جنگ جنگ اراده هاست/امروز همان دیروز است/میدان نبرد کربلاست/سبک بالان عاشق/سرود عشق می‌خوانند/یزیدی ها می‌میرند/حسینی ها می‌مانند/لک لبیک اباعبدالله/گرچه که پر از غصه ایم/قطره قطره دریا شویم/زیر خیمه ی کربلا/در کنار هم ما شویم/تاریخ گواه است/ جنگ جنگ اراده هاست/امروز همان دیروز است/ میدان نبرد کربلاست/در این دوران ها در دست/علم حق می‌گیریم/حسینی می مانیمُ/ابالفضلی می‌میریم/لک لبیک اباعبدالله

دمی که وحشت شب را آکند/دمی که مردان ساکت ماندند/شکوه زن بودن را دیدم/به انقلاب فاطمه سوگند/قد قامت قیام است /فریاد سرخ زهرا/در کوچه‌های غوغا ، یا فاطمه/امید ناامیدان / ذکر همه شهیدان/نجوای «مرد میدان»، یا فاطمه/مادر حماسه‌ها، یا زهرا/راز انقلاب ما، یا زهرا/نام تو گره‌گشا، یا زهرا/غروب خونین عاشورا/که یوسف زهرا را کشتند/شکوه زن بودن را دیدم/به خطبه های زینب سوگند/سرها به روی نیزه /خورشید در آتش تب/پرچم به دست زینب، بنت الوقار/غوغاست قیام زینب / صبر مدام زینب/تیغ کلام زینب، چون ذوالفقار/خطبه خوان کربلا، یا زینب/سوز و آه جبهه‌ها، یا زینب/آخرین پناه ما، یا زینب

در شهر اگر هیچ کسی را غم دین نیست/تا فاطمه زنده است علی خانه نشین نیست/ای دست پر از پینه ز چرخاندن دستاس/افلاک در افلاک تو را جایگزین نیست/انصار هم از خطبه ی تو شرم نکردند/کردند بهانه که چنان است و چنین نیست/غصب فدک این بود که نام تو نباشد/پیداست که دعوا سر یک تکه زمین نیست/کو چادر خاکی شده کو دامن مولا/تا کی بزنم چنگ به حبلی که متین نیست/جایی که علی هست معاویه چه کاره است/قرآن سر نیزه که قرآن مبین نیست/ای کاش که خود را برسانم به رکوعش/زیرا که به جز نام تواش نقش نگین نیست/مقصود خدا از دو جهان خلقت زهراست/المنّه للّه که این است و جز این نیست

هر کسی باشد صدای حق، صدای فاطمه‌ست/آیه «ثُمَّ اسْتَقامُوا» ماجرای فاطمه‌ست/هر طرف مانده‌ست مظلومی میان شعله‌ها/ای مسلمان هان به پا خیز این ندای فاطمه‌ست/با علی، برخیز و «لِلمَظلومِ عَونا» را بخوان/هر کسی شد یار حق، یارش خدای فاطمه‌ست/وقت پیکار است با خصم خدا و خصم خلق/کشتن مرحب به شوق مرحبای فاطمه‌ست/گوش کن از غزه و لبنان و صنعا بشنوی/این طنین انقلاب بچه‌های فاطمه‌ست/راه قدس از خاک پاک کربلا خواهد گذشت/کربلا آیین? عزم و وفای فاطمه‌ست/مادرم مظلومه بود و یاور مظلوم‌ها/اولین مظلوم عالم مرتضای فاطمه‌ست/دست مولا بسته شد با ریسمان فتنه‌ها/ناجی امت ید مشکل‌گشای فاطمه‌ست/شد طواف فاطمه در کوچه‌ها دور علی/بیت زهرا مروه و مسجد صفای فاطمه‌ست/شد علمدار علی، زهرای هجده ساله‌اش/محسن شش‌ماهه پشت در فدای فاطمه‌ست/فاطمه عزم سفر دارد از این خاک غریب/آرزوی مرتضی اما شفای فاطمه‌ست/کاشف الکرب علی لبخند زهرا بود و بس/بعد از این بیت علی، ماتم‌سرای فاطمه‌ست/بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا/بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا/تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده/تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

ذکر مدام زهراست/ذکر یاعلی مدد رمز قیام زهراست/رمز قیام زهراست/خود فاطمه میگه علی امام زهراست/می‌خونه اسم تو رو/حضرت شاه، علی/دلبر دلخواه، علی/غیرت الله یدالله اذن الله، علی/جلوه ماه، علی/علت هر آه، علی/اشهد ان تویی محکم ترین راه، علی/یا علی مولا/علی علی مولا/علی علی علی یا علی یا علی مولا/حس جنون می‌گیرم/وسط سینه‌زدن از تو امون می‌گیرم/از تو امون می‌گیرم/توو اذون اسم تو که میاد جون می‌گیرم/در و دیوار میگه/صد و ده بار، علی/ذکر گهربار، علی/صفدر صف‌شکنان حیدر کرار، علی/یار و دلدار، علی/معنی ایثار، علی/فقرات ذوالفقار تو شرربار، علی/یا علی مولاعلی علی مولاعلی علی علی یا علی یا علی مولا