ولادت امام جواد (ع) 1401 - حنیف طاهری

مدح - می‌نویسم سر خط نام خداوندِ رضا شعر امروز بپرداز به لبخند رضا آن که با آمدنش آمده محشر چه کسی‌ست ؟ از تو در آل نبی با برکت‌تر چه کسی ست ؟ آن که از آمدنش عشق بیان خواهد شد " عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد " آسمان ! از سر خورشید تو خواب افتاده ؟ یا که از چهره‌ی این طفل نقاب افتاده ؟ بی‌گمان حافظ چشمان تو ابروی تو بود " دوش در حلقه‌ی ما قصه‌ی گیسوی تو بود " آسمان از نفسش یک شبه منظومه نوشت روزی شعر مرا حضرت معصومه نوشت عدد سائل این خانه زیاد است امشب شعر وارد شده از باب جواد است امشب باز با لطف رضا کار من آسان شده است کاظمین دلم امروز خراسان شده است دوست دارم که بگردم حرم مولا را بوسه باران کنم از یاد تو پایین پا را بنویسید که تقویم بهاری بشود روز او روز پسر نام گذاری بشود خالق از دفتر توحید جناس آورده جهل این قوم چرا چهره شناس آورده ؟ شک ندارم که از این حیله‌ی ابتر مانده رو سپیدی ست که بر چهره‌ی کوثر مانده به رضا طعنه زدن جای تأسف دارد گر چه یعقوب شده ، مژده‌ی یوسف دارد این جوان کیست که معنای قیامت شده است سند محکم اثبات امامت شده است گندمی باشد اگر رخ ، نمکش بیشتر است با پیمبر صفت مشترکش بیشتر است این جوان کیست که سیمای پیمبر دارد بنویسید رضا هم علی اکبر دارد اهل بیت آینه‌ی بی‌مثل قرآن‌اند این جوان کیست که از خطبه‌ی او حیرانند ؟ نسل در نسل ، شما مایه‌ی ایمان منید من نفس می‌کشم از این که شما جان منید نزند دشمنت از روی حسادت نظرت چند روزی‌ست پریشان شدم آقا ! پسرت ... غصه‌ای نیست اگر این همه دشمن دارد پسرت حرز تو را تا که به گردن دارد پسرت مثل علی بوده ، امیر است امیر پسرت چشمه‌ی جوشان غدیر است غدیر آخر شعر من از قلبِ هدف می‌گذرد کاظمین تو هم از راه نجف می‌گذرد تا ز مولا ننویسیم ادب کامل نیست چون که بی‌نام علی ماه رجب کامل نیست یا علی ! یا اسد الله ! عنان دست شماست جلوه کن باز، یدالله ! جهان دست شماست

سرود - پسر خورشیده اگه مهرش به دلم تابیده در خونه‌اش بازه آخه صاحب‌خونه‌ی امیده مادرم از روز اول بسته روی بازوم حرز این آقا رو زیر گنبد گوشه‌ی گوهرشاد به همین آقا سپرده ما رو ذکر جوادالائمه، برا ما دوای هرچی درده حرزش همیشه و هرجا، همه جوره مارو، بیمه کرده آقا جوادالائمه، جواد الائمه، یابن زهرا پسر سلطانه، اگه شهرت به کرامت داره تو جوونی حتی، به سرش تاج امامت داره در این خونه گدا به دست و دل صاحب خونه دل می‌بنده به خدا که خیلی سفره داره مثه اجدادش سخاوتمندهمن که، نمکشو خوردم، تا همیشه هستم زیر دینش قلبم می‌تپه برای، دم سحرای کاظمینش ذکر جوادالائمه، برای ما دوای هرچی درده حرزش همیشه و هرجا، همه جوره مارو، بیمه کرده آقا جوادالائمه، جواد الائمه، یابن الزهرا پسر خورشیده اگه مهرش به دلم تابیده درخونه‌اش بازه آخه صاحب‌خونه‌ی امیده مادرم از روز اول بسته روی بازوم حرز این آقا رو زیرگنبد گوشه‌ی گوهرشاد به همین آقا سپرده مارو ذکر جوادالائمه، برا ما دوای هرچی درده حرزش همیشه و هرجا، همه جوره مارو، بیمه کرده آقا جوادالائمه، جواد الائمه، یابن الزهرا پسر اربابه، توی آغوش اباالفضل خوابه وسط قنداقه، می‌درخشه چون مثه مهتابه نور چشم حضرت ارباب از نوه‌های حیدر کراره که علی مثل عمو عباسش لقب باب الحوائج داره دستم به دامنت آقا، تو پسر شاه و من گدامو امشب می‌گیرم از اون دستای کوچیک، کربلامو جانم، علی علی جانم، علی علی جانم، علی اصغر

سرود - شوهر نمونه‌ی دنیا علی مولا ای ولی والی والا علی مولا ای فدای نام تو زهرا علی مولا ای بهترین هدیه‌ی خدای من بابای مهربون بچه‌های من شاه لافتای من، والشمس ضحای من من هستم برای تو، تو هستی برای من من از خدا که تو را آفریده ممنونم، ممنونم، ممنونم ای امیر عالم بالا علی مولا حقی و مع الحقی حقا علی مولا حرفی نیست روی‌لبم الا علی‌مولا تو صدای تپش قلب زهرایی امیرالمومنین کل دنیایی بسمه تعالایی، اولا تر ز اولایی آسمون نمی‌بینه مثل تو دیگه جایی کسی شبیه تو زیبا ندیده ای یارم، ای یارم، ای یار تو اومدی شدی عشق آفریده ای یارم، ای یارم، ای یارم من از خدا که تو را آفریده ممنونم، ممنونم، ممنونم جان جان جان جانانم، علی جانم نور لایزال تابانم علی جانم من مفسر و، تو قرآنم علی جانم من مأموم توام و، تو امام من تو سلام منی‌و، والسلام من ذکر صبح و شام من، عشق مستدام من ای قلب تو تا محشر، وادی السلام من خدا گواهه که من می‌برم حَظ با یادت، با یادت، با یادت خدا نگیره تو رو از من و از اولادت، اولادت، اولادت من از خدا که تورا آفریده ممنونم، ممنونم، ممنونم

سرود - جانانای تو ساقی مستانی جانانی ترنم بارانی ولیعهد بر حق سلطان خراسانی دلبند رضا سوگند رضا لبخند توئه آقا، لبخند رضا تو جگر، جگر گوشه‌ی دل مصطفایی علی اکبرِ، علی ابن موسی الرضایی آقایی دلشادم که دل به عشقت دادم گدای خونه زادم اسیر دام تو هستم از دو جهان آزادم من سائلم و تو نعم الامیر باز از کَرَمت آقا دستامو بگیر نمی‌ره از خونت دست خالی اصلا گدایی حسنِ خونه‌ی علی بن موسی الرضایی آقایی تو جگر، جگر گوشه‌ی دل مصطفایی علی اکبر علی ابن موسی الرضایی آقایی دریایی، مسیح عاشورایی‌ چه لحظه‌ی زیبایی رباب حسین حسین میگه براش جای لالایی ای جان رباب، ای جان حسین قربان تو و آقا، قربان حسین تو کاشف‌الکروب تموم غم‌های مایی بده به ما گداها حواله کرب‌وبلایی آقایی این من و این شور و شرر منو پر قنداقه‌ی علی اصغر

سرود - همه در روز احد فراری‌ان علی می‌ماند جای سالم به تنش نمانده است ولی می‌ماند آسمان شاهد بود چو شیر غرّان آمد و زمین می‌لرزید، علی به میدان آمد می‌رود به میمنه علی، علی می‌زند به میسره علی، علی تا به عرش منبر علی، علی تاج إنَّماست بر سر علی، علی مدح تو می‌گوید جبریل امین از فرش تا عرش برین حیدر ای عماد دین مولانا علی علی همتا نداری تو در اصل و نسب مخصوصا وقت غضب ای شیر نر عرب مولانا علی علی