ولادت حضرت اباالفضل العباس (ع) 1400 - سعید و محمدحسین حدادیان

مدح - آیا قلمی هست که روزی بتواند تا مَدح تو را بر خط دفتر بنشاند اوصاف تو باید به جنونم برساند جا دارد اگر عالمی از شوق بخواند ای اهل حَرم مِیر و عَلمدار رسیده سقای حسین سِیّد و سالار رسیده کافی‌ست قدم رنجه کنی در دل پیکار کافی‌ست بگیری به کفت تیغ علی وار دشمن شود از ضربه‌ی شمشیر تو بیزار کی آینه‌ی تیغ تو گیرد رد زَنگار ای مَعرکه مغلوب تو غُّرش خشمت بی جان شده جسم همه با تیغ دو چشمت در وصف تو در کام گرفتیم زبان را مشتاق تو دیدم طپش هر ضربان را عشق تو برانگیخته اَدیان جهان را مَسحور خودش کرده دل اَرمنیان را چون آذریان امشب، می‌خوانمت از جان قُربانون اُولوم عباس جانیم سَنه قوربان من قطره‌ی وامانده‌ی دریای وِصالم من سائل هر روز و گِدای سرِ سالم نام تو به لب دارم و بهتر شده حالم مُشتاق زیارت شده ام بین خیالم در حَسرت تو دل به دل اشک سِپردم ماندم که چرا از غم هِجر تو نَمردم دست بر سینه رو‌به کَربُ و بَلا اَلسّلامُ و عَلَیکَ یا سقا قمرِ خانواده‌ی خورشید صَدقه دارد این قد و بالا پسر چهارم امیرحُنین دست بر سینه‌ی بنِی الزهرا چشم و ابروی تو سپاه حسین کاشف الکرب سیّدالشُهدا سیزده ساله فاتح صِفّین سومین بچه شیر شیره خدا آقا،ارمنی ها مرید نام تواند شاهدم سفره های تاسوعا نام تو همردیف یا فَتّاح چشمهایت مُفَرَّجُ الغَمّاء تو که هستی حسین هم اخر شد پناهنده بر تو عاشورا یا اباافضل سایه بان مُخَدّرات حَرم پشت گرمی زینب کُبری اِعطِنی یا کریم انا سائل مستجیرٌ بِکَ ابوفاضل دست گیرِ همه خدای اَدب دست پرورده‌ی امیر عرب نسل در نسل خاک پایِ توایم به تو دادیم دل نَسب به نَسب می‌کند زنده یاد حیدر را چین پیشانی ات به وقت غضب اسدالله کربلا عباس بنشین با وقار بر مَرکب

مدح - هرچند که در عشق به وسواس رسیدیم لب تشنه، به سرچشمه‌ی احساس رسیدیم با شبنمی از اشک به الماس رسیدیم وقتی به در خانه‌ی عباس رسیدیم ای عشق، دخیلیم به لبخند ملیحت پر می‌کشم امشب به تمنای ضَریحت تا بودم تا هستم و تا عشق تو باقیست تا در دلم احساس خوش یاس و اقاقیست تا در سر من شور حجازی و عراقی‌ست سرمستم و مستی من از حضرت ساقی‌ست ساقی نجف از می سقای تو مستم مابین دوراهی نجف علقمه هستم امشب حرم کعبه همین بیت گِلین است بنت اسد امشبمان اُم بنین است با نام علی نام ابالفضل قرین است والله اسداالله همین است همین است یعنی که علی آمده از راه دوباره بنت اسد آرد اسدالله دوباره خوب است که من بعد نیاید سَحر از راه وقتی که بلند است شب از طَلعت این ماه ماهی که درخشیده به دستان یدالله ای دست نگاه حسد از روی تو کوتاه شب بارقه‌ای در دل چشمان سیاهت لَاحَولَ وَلَا قُوه اِلا به نگاهت

شعرخوانی - خوشبختی یعنی خدا مراقب دلت باشه رقیه صاحب دلت باشه خوشحالی خوشبختی یعنی تو کشورت امام رضا داری غریبی و یه آشنا داری روح و ریحانم نوکرتم امام رضا جانم ...

سرود - شب بی ماه نمیشه عشق بی آه نمیشه مست آگاه نمیشه زندگیِ بی تو به ولله نمیشه یا بگو بیا یا بگو بمیر خونواده و خونمو بگیر جون مادرت نه جون خواهرت کربلامو بده جونمو بگیر لیله القمره لیله القدره نور صورت تو طلع البدره مستیمون امشب حتی مطلع الفجره آقام آقام یا ابالفضل مهر بی تو بی فروغه عشق بعد تو دروغه حج خلوت میشه اما بیست و چهار ساعت دره خونت شلوغه سحر علی یا ثمر علی دُر و صدف و گوهر علی پسر علی نه جگر علی دلبر دلمی قمر علی روزی که برسه حضرت مهدی دنیا پر میشه از غیرت مهدی تو علمداری تو حکومت مهدی آقام آقام یا ابالفضل چی شیرین تر از اینه عشق روز اربعینه با چشم دل میبینم چشم به راهِ زائرات ام البنینه چه خبره تو حرم حسین روزیمو میده کرم حسین آرزوی مادرمه حسین سایه ی سرمه علمِ حسین اشک چشمای ما بارونه عشقه این پیاده روی قانونه عشقه کربلا میره هرکی مهمونه عشقه آقام آقام یا ابالفضل