شب بیست و چهارم محرم 99 - محمدحسین پویانفر

روضه - روا بود که گریبان ز هجر پاره کنم دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم گذشت عمرو عجل پر زند به دور سرم بمیرم و نروم کربلا خدا نکند بگو چکار کنم که آب را صدا نزنی بگو چکار کنم تا که دست و پا نزنی حالا سر قرار رسیده زینب حرم تا قتلگاه دویده زینب نفس نفس نفس نزن می میرم خون گلوتو پس نزن می میرم

روضه - هرچه او بیشتر نَفَس می‌زد بیشتر می‌زدند زینب را تیغ شان مانده بود در گودال با سپر می‌زدند زینب را یک نفر در میان گودال و صد نفر می‌زدند زینب را

واحد - السلام السلام علی الشهید المظلوم علی اَخیهِ المَسموم به سینه عشاقت نفس المهموم عالم به شورش عزای تو جانم به اشک روضه های تو خوانم به راه کربلای تو به شوق دیدار حسین هَلا بِزُوار حسین السلام السلام علی الذبیح العطشان علی القتیل العریان نفس المهموم توست غم بی پایان یا مَن لَهُ الشِفا بِتُربَتِه یا مَن لَهُ البُکا بِغُربَتِه یا مَن لَهُ الهُدی بِروضَهِ به شوق دیدار حسین هَلا بِزُوار حسین السلام السلام به پیکر صد پاره به خواهر آواره به مادری که از غم شده بیچاره ای وای سر حسین به نیزه ها ای وای آتیش زدن به خیمه ها ای وای الشمر جالسا علی

واحد - تا خداوندی خدا برجاست پرچم شاه کربلا برپاست یا حسین عاشقی میکنیم باز مثل همون قدیما نمیذاریم بگیرن امام حسینو از ما محاله کربلا منو صدا نکنه به عهد هر ساله ما وفا نکنه منو فراق اربعین خدا نکنه یا حسین نَحنُ بِحِمائِک یا حسین حَلَت بِفِنائِک السلام علیک یا عطشان السلام علیک یا عریان یا حسین یاد سر بریده ات نوکر تو میمیره روضه قتلگاهت جون منو میگیره چشم زمین و آسمون می باره برات یاد لبای خشک تو میسوزه فرات شنیدم از عطش میرفت سیاهی چشات یا حسین نَحنُ بِحِمائِک یا حسین حَلَت بِفِنائِک مادرت را صدا نزن اینقدر جان من دست و پا نزن اینقدر یا حسین ناله یا بُنَیَ تو کربلا پیچیده نمیکنن حیا از مادر قد خمیده پیر و جوون به قصد کشت تو رو زدنت دیگه یه جای سالمم نداره تنت نیزه و سنگ و خاک و خون شده کفنت یا حسین نَحنُ بِحِمائِک یا حسین حَلَت بِفِنائِکMohjat.net