ولادت امام حسن مجتبی(ع) 1401 - مهدی میرداماد

غرق است در صفات تو انفاس قدسیه/ای نفس مطمئنه زهرای مرضیه/قبل از وقوع واقعه لا یوم گفتی و/شد شرح آن زیارت مخصوص ناحیه/خواندم نبود یک خط اسرار گیسویت/از لمعه دمشقیه تا شرح وافیه/باید کنار دلدل اضواء و ذوالجناح/بر طاق اسمان بنویسند طاویه/اشراف زاده های جهانند اگر شبی/مهمان شوند نزد تو اعراب بادیه/بی ذکر یا کریم به جایی نمی رسد/عمری نماز و روز و تهذیب و تزکیه/عبد تو انبیا و کنیزان مادرت/هستند ساره مریم و حوا و آسیه/در خلق و خلق و خو حسنی برای تو/تنها شدست وجه خدا وجه تسمیه/یا فاتح الفتوح مذل المنافقین/اصلا حریف نیست برایت معاویه/تقویم شیعه زنده به تدبیر صلح توست/ای صلح تو ادامه صلح حدیبیه/این قلب جای توست که در سینه من است/بی اذن تو نمی تپد این ملک عاریه/رخصت بده که با همه رو سیاهیم/خال تو را نگاه کنم چند ثانیه/این بیت ها بیانگر شانت نشد ببخش/من شاعری و ضعیفم و سخت است قافیه

دیوونه شو اسم لیلاتو میارن/دیوونگیم واسه عشقت از قدیمه/بی خونه شو تا بری خونه مولا/گدایی کن که اقات خیلی کریمه/پریده دلم امشب با یا حسن/شده ذکر لب من مولا حسن/قرار ما شده هر سال حرم الحسن/ماه خدا چقدر باده خورده داره/عشق علی چقدر دل سپرده داره/آقام حسن چقدر کشته مرده داره/تو خونشه هر کی امشب بی قراره/مهمونشه هر کسی که روزه داره/هر کسی مه وصف خوبیش و شنیده/رو خاک پاش مگه میشه سر نذاره/رسیده کرمش از عرش خدا/نوشته روی قلبم یا مجتبی/از آسمون داره امشب کرم میباره/فرشته هم زیر پاش میاد سر میذاره/آقام حسن چقدر کشته مرده داره/چه دلبری پسر ارشد مولا/شد نمک خنده هاش افطار بابا/دل میبره از تموم خانواده/وقتی حسن خوابیده رو دست زهرا/از ابر کرم امشب بارون میاد/با لطفش شده روزیم خیلی زیاد/امیرمه شده دل دیونش دوباره/دل زمین برا آقام چه بی قراره/آقام حسن چقدر کشته مرده داره/پریده دلم امشب با یا حسن/شده ذکر لب من مولا حسن/قرار ما شده هر سال حرم الحسن/حسن