شب اول فاطمیه اول 1403، محمدرضا بذری

کسی به داشتن آبرو نیاز نداشت/که در نماز به تسبیح او نیاز نداشت/چقدر ساده و افتاده زندگی کردند/وگرنه چادر زهرا رفو نیاز نداشت/به هیچ چیز نیاز نداشت حتی قبر/نگو مزار ندارد بگو نیاز نداشت/به سلسبیل و به نهر بهشت فکر نکرد/علی که پهلوی دریا به جو نیاز نداشت/ندیده‌ایم طهارت به آب رو بزند/وضوی فاطمه آب وضو نیاز نداشت/تو رو به قبله نبودی که قبله رو به تو بود/نماز خواندن تو سمت و سو نیاز نداشت/نفس نفس زدن تو خودش نفس‌گیر است/علی به هیچ طناب گلو نیاز نداشت/ملاک شستن دست علی زماندن بود/وگرنه پیکر تو شستشو نیاز نداشت/هزار درد به دل ماند و نیست درمانی/خبر به شهر رسیده دگر نمی مانی/نفس بگیر دوباره منو صدا بزن/بگو علی و نجاتم بده ز حیرانی /من از تو دست شکسته که نان نخواسته ام/قرار بود که دستاس را نچرخانی/ببخش فاطمه من بودم و زدند تورا/چه ضربه ها که نخورد آیه های قرآنی!/

الهی بدم المحسن/الهی بدم الزهرا/الهی که همین روزا/بیاد منتقم زهرا/یابن فاطمه به همون مادر بی حرم، بیا/یابن فاطمه به غریبی علی قسم بیا/عجل لولیک الفرج یا الله

لعنت به دنیا که منو از تو جدا کرد/لعنت به اون‌که پشت درب خونه‌ی من/سرو صدا کرد/یادمه وقتی توی بستر/قربون زینب که تو رفتی/دنیا روی سرم خراب شد/فردای اون شب که تو رفتی/سنگینه ماتمت/یعنی دیگه ندارمت باور نمی‌کنم/حق بده دق کنم/دارم کفن می‌کنمت باور نمی‌کنم/چه لحظه‌ی حَزینی، فاطمه کَلِّمینی/کابوس پر کشیدن تو جانگدازه/مُغیره گفته که می‌خواد بیاد برای، تشییع جنازه/لعنت به اون دستی که نگذاشت/تو خونه‌ی ما شادی باشه/چقدر صدات زدم ولی تو/جوابمو ندادی باشه/رحمت به غیرتت/سیلی زدن به صورتت باور نمی‌کنم/خسته شدی گلم/شد وقت استراحتت باور نمی‌کنم/تنهاییمو می‌بینی! فاطمه کَلِّمینی/ماندنت چون شمع آبم می‌کند/رفتنت خانه خرابم می‌کند